این زنان به سرطان ریه تشخیص داده شدند. آنها برای غربالگری واجد شرایط نبودند.
پژوهشگران در مرکز پزشکی نورث‌وسترن دریافتند که ۶۵٪ از بیماران مبتلا به سرطان ریه برای غربالگری صلاحیت نداشتند. این افراد بیشتر شامل زنان، آمریکایی‌های آسیایی یا غیرسیگاری‌ها بودند.
رشد نگران‌کنندهٔ سرطان ریه در میان زنان جوان
در سال ۲۰۲۴، کارا گودین درد مداومی در بازو و شانه‌اش احساس کرد که از بین نمی‌رفت.
به او تشخیص تندونیت عضلهٔ دوسره و شانه منجمد داده شد. پزشکان بر این باور بودند که ساکن بروکلین، نیویورک، که چندین ماراتن را دویده است، به‌دلیل فشار بیش از حد روی بدنش دچار آسیب شده است.
دو ماه پس از آن که درد از بین نرفته بود، گودین ام‌آر‌آی انجام داد. او گفت: «آنان می‌توانستند به وضوح تومور عظیمی را ببینند که استخوان بازوی من را از درون به بیرون می‌شکست.»
گودین، که اکنون ۳۹ سال دارد، به سرطان ریهٔ مرحلهٔ ۴ که به استخوان‌هایش گسترش یافته، تشخیص داده شد. او گفت: «به‌عنوان یک دونده ماراتن، این بسیار شگفت‌انگیز بود». او افزود: «من هیچ سابقهٔ خانوادگی سرطانی ندارم».
سرطان گودین، هرچند قابل درمان است، نمی‌تواند به‌طور کامل شفا یابد. درمان‌ها می‌توانند سرطان را تحت کنترل نگه دارند، اما او می‌گوید که در نهایت احتمالاً اثر خود را از دست می‌دهند.
به‌نظریه انجمن ریه آمریکا، سرطان ریه در صورتی که در مراحل اولیه تشخیص داده شود، امکان درمان بیشتری دارد.
برای گودین، این مساله احتمالاً رخ نمی‌داد: غربالگری سرطان ریه برای افراد در ردهٔ سنی او توصیه نمی‌شود و همچنین برای افرادی که هرگز سیگاری نبوده‌اند، توصیه نمی‌شود.
راهنمایی‌های فعلی، که توسط نیروی کاری خدمات پیشگیری ایالات متحده ارائه شده، بیان می‌کند افراد با سن ۵۰ تا ۸۰ سال که به مدت ۲۰ سال، روزانه یک بسته سیگار مصرف کرده‌اند و یا هنوز سیگار می‌کشند یا در ۱۵ سال گذشته ترک کرده‌اند، باید سالانه یک اسکن برای غربالگری سرطان ریه دریافت کنند.
اما بر پایه‌آمار انجمن سرطان آمریکا، تا ۲۰٪ از موارد سرطان ریه در افرادی تشخیص می‌یابد که هرگز سیگار نکشیده‌اند یا از هیچ شکل دیگری از تنباکو استفاده نکرده‌اند.
مطالعه‌ای جدید که پنجشنبه در ژورنال JAMA Network Open منتشر شد، نشان می‌دهد که این راهنمایی‌ها اکثر موارد سرطان ریه را از دست می‌دهند.
مردم هنوز سرطان ریه را بیماری‌ای می‌دانند که فقط بر مردان مسن و سیگاری‌های طولانی‌مدت تأثیر می‌گذارد، اگرچه این بیماری در میان زنان جوان‌تر و افرادی که هرگز سیگار نکشیده‌اند در حال گسترش است، گفت دکتر آنکیت بهارات، نویسندهٔ اصلی مطالعه و مدیر اجرایی مؤسسهٔ توراسیک کانینگ در Northwestern Medicine شیکاگو. او افزود: «هر روز بیماران بدون سابقهٔ سیگار می‌بینیم که شاید در معرض دود دوم بوده‌اند؛ آنها با سرطان ریه پیشرفته مراجعه می‌کنند و این بیماری قابل شفا نیست.»
تحقیقات بهارات نشان داد که ۶۵٪ از بیماران مبتلا به سرطان ریه در نورث‌وسترن بر پایهٔ راهنمایی‌های موجود برای غربالگری صلاحیت نداشتند. این مطالعه نشان داد که زنان، آمریکایی‌های آسیایی و افراد غیرسیگاری که به سرطان ریه تشخیص داده شده‌اند، بیشتر احتمال دارد برای غربالگری نامناسب باشند. (مطالعهٔ دیگری که چهارشنبه در ژورنال انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد، نشان داد که حتی در میان افرادی که برای غربالگری صلاحیت داشتند، کمتر از ۲۰٪ به‌روز بودند.)
مطابق با گزارش انجمن سرطان آمریکا، سرطان ریه کشنده‌ترین سرطان در ایالات متحده است. در همان زمان، نرخ مرگ و میر ناشی از این بیماری در دهه‌های اخیر به‌طور چشمگیری کاهش یافته است، عمدتاً به دلیل کاهش مصرف سیگار.
دکتر هلنا یُو، انکولوژیست تخصصی در مرکز سرطان مموریال اسلون‑کتیرینگ نیویورک، گفت: «شیوع سرطان ریه مرتبط با سیگار در حال کاهش است، اما همان‌طور که این شیوع کاهش می‌یابد، سهم افرادی که به دلایل دیگر به سرطان ریه مبتلا می‌شوند، بالاتر می‌رود.»
اکثریت بیماران سرطانی ریه‌ای که او می‌بیند، سال‌ها پیش سیگار را ترک کرده‌اند یا سیگاری‌های کم‌مصرف بوده‌اند که برای غربالگری صلاحیت ندارند. او گفت: «احتمالاً باید جمعیت بزرگ‌تری را تحت غربالگری قرار دهیم، زیرا اگر به این گروه‌های مختلف نگاهی بیندازیم، می‌بینیم که می‌توانیم افراد بیشتری شناسایی کنیم.»
موارد سخت‌تر نیز شامل بیمارانی می‌شوند که هرگز سیگار نکشیده‌اند، از جمله گودین.
دکتر یُو گفت: «هیچ عامل محیطی واضحی مشاهده نمی‌کنیم؛ رادون یا دود دوم یا عامل خاصی که منجر به این سرطان‌های ریهٔ ناشی از جهش شود، شناسایی نشده است. اما احتمالاً عواملی وجود دارند که هنوز در دنیای مدرن ما شناخته نشده‌اند و هم بر سرطان ریه و هم بر سایر سرطان‌ها مانند سرطان‌های دستگاه گوارش و دیگر سرطان‌ها که در حال افزایش هستند، تأثیر می‌گذارند.»
در مطالعه بهارات، پژوهشگران مدل‌سازی کردند که با گسترش معیارهای غربالگری چه تعداد موارد می‌توانستند شناسایی شوند. اگر راهنمایی‌ها شامل افرادی باشد که به‌مدت ۱۰ سال، روزانه یک بسته سیگار مصرف کرده‌اند و در رده سنی ۴۰ تا ۸۵ سال باشند، می‌توانند نرخ شناسایی را به ۶۲٪ برسانند. اگر از رویکرد کلی‌تری استفاده شود و تمام بزرگسالان در این رده سنی صرف‌نظر از وضعیت سیگار کشیدن تحت غربالگری قرار گیرند، می‌توانند ۹۴٪ از سرطان‌ها را شناسایی کنند.
بهارات گفت: «ایجاد چنین برنامهٔ جامع نه تنها بیشتر بیماران را در بر می‌گیرد، بلکه می‌توانیم بیشتر بیماران را در مراحل اولیه شناسایی کنیم، که این به‌طور چشمگیری بقای طولانی‌مدت جمعیت کلی را در مواجهه با سرطان ریه بهبود می‌بخشد.»
دانیل هوِگ، ساکن شیکاگو، سال گذشته در سن ۴۳ سالگی به سرطان ریه تشخیص داده شد. او هرگز سیگار نکشیده بود.
دانیل هوِگ گفت: «من واقعاً باور نکردم.»
سرطان او در مرحلهٔ اولیه — مرحلهٔ ۱ — با یک اسکن ام‌آر‌آی غیرمرتبط شناسایی شد. او هیچ علامتی مانند سرفه مداوم یا درد قفسه سینه نداشت. به‌دلیل شناسایی تومور در مراحل اولیه، توانست آن را به‌صورت جراحی بردارد و نیازی به درمان اضافی نداشت.
او گفت: «در حال حاضر در نقطه‌ای هستم که اگر این مشکل را کشف نمی‌کردم، احتمالاً تا به‌حال مرده بودم.»
هرچند ام‌آر‌آی ابزار استانداردی برای تشخیص سرطان ریه نیست، غربالگری‌ها با استفاده از اسکن CT با دوز کم انجام می‌شود؛ این نوع تصویربرداری با اشعه ایکس کم‌جراتر تصاویر ریه‌ها را ارائه می‌دهد. یکی از نگرانی‌های برنامهٔ جامع غربالگری، مواجه شدن بیماران با تابش غیرضروری است. نگرانی دیگر، نتایج مثبت کاذب است.
دکتر جهلن گِری، انکولوژیست قفسه سینه در مرکز سرطان موفیت در تمپا، فلوریدا، گفت: «راهنمایی‌های غربالگری در حالت فعلی به‌طور عمده بر تاریخچهٔ سیگار کشیدن و سن تمرکز دارند.» این موضوع برخی گروه‌ها را که معیارهای مذکور را ندارند ولی همچنان در خطر هستند، نادیده می‌گیرد؛ بنابراین، هنگام بررسی این راهنمایی‌ها، باید به گسترش معیارها برای دسترسی به بیماران با ریسک بالاتر بپردازیم.
دکتر گِری افزود: «انجام این کار آسان‌تر از گفتن آن است. ما همچنین به تحقیقات نیاز داریم تا ثابت کنیم این کار ارزشمند است.»
دکتر نیکول گِیسن، جراح قفسه سینه در مرکز پزشکی دانشگاه رش شیکاگو، گفت پزشکان باید تمرکز خود را بر افزایش غربالگری در افرادی که در حال حاضر صلاحیت دارند، بگذارند.
دکتر گِیسن گفت: «بله، نیاز به بحث‌های مستمر دربارهٔ ساده‌سازی معیارها و قابل‌درک کردن آنها برای بیماران و پزشکان عمومی وجود دارد. اما تا زمانی که این اتفاق بیفتد، باید واقعاً تمرکزمان را بر این بگذاریم که چگونه ۸۰٪ دیگر افرادی که واقعاً برای راهنمایی‌های فعلی صلاحیت دارند، برای غربالگری اقدام کنند.»
بهارات هم‌اکنون بزرگسالان را در یک کارآزمون بالینی بزرگ در نورث‌وسترن ثبت‌نام می‌کند و آنها را برای سرطان ریه غربالگری می‌نماید. او در پایان کارآزمون امیدوار است جمعیت بیماران را شناسایی کند که بیشترین بهره‌مندی را از غربالگری داشته باشند.
دکتر یُو گفت یکی از چالش‌ها کمبود بودجه برای پژوهش‌های سرطان ریه است.
دکتر یُو گفت: «سرطان ریه شماره یک از نظر میزان کشندگی است؛ بیش از مجموع سرطان‌های سینه، روده بزرگ و پروستات در هر سال جان می‌گیرد، اما بودجهٔ پژوهشی برای این بیماری کم‌ترین مقدار را دارد؛ این امر تا حدودی به این دلیل است که بازماندگان به‌عنوان بزرگ‌ترین جمع‌کنندگان کمک مالی عمل می‌کنند.» او افزود: «متأسفانه، بیشتر افراد پس از تشخیص سرطان ریه زنده نمی‌مانند.»
