ایالات متحده در مسیر از دست دادن وضعیت ریشه‌کنی سرخک خود در چند ماه آینده است. RFK باید حذف شود.
کانادا وضعیت ریشه‌کنی سرخک خود را از دست داده و احتمالاً ایالات متحده گام بعدی خواهد بود. این شکست‌ها نتیجهٔ جنبش ضد‑واکسیناسیون است که با انتصاب رابرت اف. کندی جونیور تقویت شده — و این نشانگر فرسایش بهداشت عمومی است.
در ۱۰ نوامبر ۲۰۲۵، سازمان بهداشت پان‌آمریکایی (PAHO) لغو کرد وضعیت ریشه‌کنی سرخک کانادا. از زمان آغاز شیوع در اکتبر ۲۰۲۴، بیش از ۵۰۰۰ مورد گزارش شده است. پس از یک‌چهار‌دهه کنترل گسترش سرخک، کانادا شکست خورد. احتمالاً ایالات متحده به‌زودی ملحق شد به همسایه شمالی خود در این توصیف شرم‌آور، به‌دلیل تجدید حیات جنبش ضد‑واکسیناسیون که با حضور رابرت اف. کندی جونیور به‌عنوان رئیس وزارت بهداشت و خدمات انسانی (HHS) توان جدیدی کسب کرده است.
سرخک بیماری‌ای است که شدیداً مسری محسوب می‌شود. اگر ۱۰ نفر بدون واکسن در اتاقی که یک مورد فعال سرخک وجود دارد حضور داشته باشند، نه نفر به‌عفونت می‌رسند. در سال ۲۰۲۵، ۱۲٪ از بیش از ۱۷۰۰ مورد سرخک در ایالات متحده بستری شدند، که نرخ بالاترین – ۲۲٪ – در میان کودکان زیر پنج سال بود. سه نفر در ایالات متحده درگذشتند و در کانادا دو نفر. عوارض شامل ذات‌الدمه، آنسفالیت، کوری، و به‌ندرت، اختلال عصبی کشنده‌ای به نام پن‌انسفالیت اسکلروز‌کننده زیر حاد (SSPE) است. سرخک همچنین توانایی مخفیانه‌ای برای ایجاد «فراموشی ایمنی» دارد که در آن واکنش‌های ایمنی به عوامل بیماری‌زا دیگر توسط ویروس پاک می‌شوند و فرد را در معرض بیماری‌هایی می‌گذارد که پیش‌تر به آنها ایمنی داشته است.
سرخک نیز نشانگر کاهش نرخ واکسیناسیون است — صدای زنگ خطر ناله‌کننده‌ای که هشدار می‌دهد شیوع بیماری‌های دیگر قابل پیشگیری توسط واکسن به زودی رخ خواهد داد. ما در این وضعیت وخیم عمدتاً به‌دلیل انفجار جنبش ضد‑واکسیناسیون از زمان آغاز همه‌گیری کووید‑۱۹ قرار گرفته‌ایم. این جنبش مسئول تضعیف اعتماد به دانشمندان و واکسن‌ها از طریق هجوم اطلاعات نادرست است که از حساب‌های رسانه‌های اجتماعی و حضورهای پادکست منتشر می‌شود.
کِنِدی باید از سمت خود عزل شود
علاوه بر این، جمعیتی که به‌طور کافی واکسینه نشده‌اند، امنیت ملی را تضعیف می‌کند؛ گزارشی از وزارت دفاع در سال ۲۰۲۳ به‌طور خاص اطلاعات نادرست درباره واکسن کووید‑۱۹ را به‌عنوان تهدیدی برای آمادگی نظامی شناخته است، زیرا پیشگیری از بیماری و پذیرش و اجرای سیاست‌های پیشگیری را تضعیف می‌کند. این گزارش همچنین بر اهمیت برنامه تحقیقاتی قوی دولت در زمینه واکسیناسیون برای جلوگیری از شیوع بیماری‌های قابل پیشگیری تأکید کرد که امنیت ملی را تحت‌تأثیر می‌گذارد.
همان‌طور که جنبش ضد‑واکسیناسیون توسط کندی و پیروانش پرورش می‌یابد، این تهدید تنها به گسترش ادامه خواهد داد و شدیدتر خواهد شد. حذف الزامات واکسیناسیون دولتی برای ورود به مدارس — همانند آنچه در فلوریدا رخ داده است — نشانگر این وضعیت است و خطر غیرقابل‌قبولی را به وجود می‌آورد.
