جست‌وجوی داروی آلزایمر از استراتژی چندهدفه مبارزه با سرطان می‌آموزد

نوشته داینا بیسلی

یک دانشمند الگوهای هیپومتابولیک و هیپوپرفیوژن را در سطح تک‌فردی از یک بیمار مبتلا به بیماری آلزایمر در مرکز حافظه بخش بازتوانی و گره‌ساری بیمارستان دانشگاهی (HUG) بررسی می‌کند

آیتم ۲ از ۲: لوگوی الی لیلی در کنفرانس آزمایش‌های بالینی بیماری آلزایمر در سن دیگو، کالیفرنیا، ایالات متحده، ۳ دسامبر ۲۰۲۵ به نمایش در آمد. رایتزرز/داینا بیسلی [۲/۲]

  • کارشناسان تحول به سمت مدل درمان شخصی‌سازی شدهٔ سرطان را می‌بینند
  • الی لیلی منتظر جزئیات آزمایش ناموفق نووا است
  • بعضی از توسعه‌دهندگان دارو به هدف‌گیری چندین نشانگر زیستی می‌پردازند

۱۲ دسامبر (رویترز) – آزمایش‌های آلزایمر که داروی GLP‑1 پر فروش نووا نوردیسک (NOVOb.CO) به نام سماگلوتاید را بررسی می‌کنند، هرچند که ناموفق بودند، نشانگر تغییر به سمت رویکرد سامانه‌ای برای بیماری تخریب‌مغزی به عنوان مجموعه‌ای از مسیرهای پیچیده است، همان‌گونه که حوزه درمان‌های سرطانی در سال‌های اخیر تحول یافته است، به گفتهٔ کارشناسان. تا به‌حال تنها دو دارو برای کاهش پیشرفت آلزایمر تأیید شده‌اند: کیسونلا از الی لیلی (LLY.N) و لِقِمبی که توسط ایسایی (4523.T) و بایوجن (BIIB.O) عرضه می‌شود. هر دو نشان داده‌اند که حدود ۳۰٪ پیشرفت بیماری را با حذف پلاک‌های سمی آمیلویید از مغز به تأخیر می‌اندازند، اما پیشرفت‌هایی در شناسایی هدف‌ها و استراتژی‌های دیگر برای مهار بیماری در دست است.

در سرتاسر جهان، بیش از ۵۵ میلیون نفر دچار دمانس هستند که حدود ۶۰٪ این موارد به علت آلزایمر است، که با حضور پروتئین‌های آمیلویید و تاو در مغز تعریف می‌شود.

«تمام بیماری‌های پیری، به درمان ترکیبی نیاز دارند»، هاردی فِلِیت از بنیاد کشف داروهای آلزایمر، یکی از کارشناسان در یک نشست اخیر بیماری آلزایمر که به تغییر رویکرد پژوهشی پرداخته بود، گفت. «فقط هدف‌گیری یک مسیر کافی نخواهد بود».

آزمون‌های خونی و ژنتیکی برای شناسایی دقیق نشانگرهای زیستی بیماری در حال توسعه هستند، اما بیشتر تشخیص‌ها نیاز به لومن‌برداری یا اسکن PET گران‌قیمت دارند. انتظار نیست که همه بیماران به‌طور مساوی از درمان‌های ضدآمیلویید بهره‌مند شوند. برخی مطالعات نشان می‌دهند که بیماران سیاه‌پوست ممکن است بیش از یک نوع بیماری داشته باشند و درمان فقط آمیلویید کافی نیست. تجزیه و تحلیل‌های دیگر نشان داده‌اند که مردان نسبت به زنان بهتر عمل می‌کنند و بیمارانی که سطح تاو کمتری دارند نیز بهتر پیش می‌روند.

انتظار می‌رود مطالعات نشان دهند که بیماران درمان‌شده در مراحل اولیه بیماری نسبت به کسانی که پیش از این دچار اختلالات شناختی شده‌اند، نتایج بهتری دارند.

حرکت به سمت درمان شخصی‌سازی‌شده

درمان سرطان، که پیش از این به‌صورت شیمی‌درمانی یک‌سایزی برای نابودی سلول‌های سریع‌الرشد بود، به‌سرعت به‌یک مجموعهٔ گسترده از داروها تبدیل شده است که به‌صورت خاص به جهش‌های ژنتیکی، سایر نشانه‌های دقیق سلول‌های بدخیم، و همچنین ایمونوتراپی‌ها هدف می‌کشند.

دیوید واتسون، مدیرعامل مرکز پژوهش و درمان آلزایمر، گفت: «تحقیقات کنونی شبیه به آنکولوژی ۲۰ سال پیش است… این فوق‌العاده هیجان‌انگیز است». او به پیشرفت‌های شناسایی نشانگرهای خونی تاو، آمیلویید و سایر علائم بیماری، همچنین پایه‌های ژنتیکی آلزایمر اشاره کرد که سبب امیدواری می‌شود.

نتایج نووا «یک تغییر حیاتی به سمت عصر جدید توسعه داروها را نشان داد که هدف‌گذاری بر روی عوامل زیستی متقابل این بیماری پیچیده خواهد شد»، فِلِیت گفت.

سماگلوتاید خوراکی هیچ بهبود شناختی برای افراد مبتلا به آلزایمر در مراحل اولیه نشان نداد، اما نووا در ماه مارس جزئیات کامل آزمایش را ارائه خواهد داد، که احتمالاً شامل تجزیه و تحلیل ویژگی‌های بیماران می‌شود که می‌تواند سرنخ‌هایی برای دیگران فراهم کند. «ما می‌خواهیم تحلیل‌های زیرگروه‌های پتانسیل بیشتری ببینیم»، گفت داون بروکس، رئیس توسعه نکروز نورونی در الی لیلی. «الی لیلی، که داروی GLP‑1 تی‌رزپاتاید (tirzepatide) را تحت نام‌های مون‌جارو و زِپ‌باند تولید می‌کند، هنوز «دنبال می‌کند» که آیا این کلاس دارویی نقش‌داری در آلزایمر دارد یا نه». اما برنامهٔ فعلی این شرکت مستقر در ایندیاناپولیس بر اختلالات مصرف الکل و تنباکو متمرکز است.

کیسونلا و لِقِمبی که به دلیل خطر تورم مغز نیاز به نظارت دقیق دارند، در افرادی که هنوز علامت‌نشانی از آلزایمر ندارند، تحت آزمایش قرار می‌گیرند. مطالعهٔ کیسونلا نخستین بار در ۲۰۲۷ برگزار می‌شود و الی لیلی نشان داده است که نتایج میانی ممکن است زودتر اعلام شوند.

داروهای چندهدفه

بروکس گفت تمرکز الی لیلی بر بهبود دسترسی به درمان‌های فعلی است، اما حوزه به‌سرعت پیش می‌رود، از جمله توسعه داروهایی که هدف آن تاو است. «یکی از زمینه‌های دیگری که باید به آن توجه کرد، مفهوم هم‌پاتولوژی‌ها یا دمانس مختلط است»، او افزود. بسیاری از بیماران بیش از یک نوع دمانس دارند و ممکن است به درمان‌های متعدد نیاز داشته باشند.

بیوجن (BIIB.O) تا سال آینده داده‌هایی درباره یک داروی نوآورانه هدف‌دار بر تاو ارائه خواهد داد. سایر داروهای تاو، از جمله برنامه‌ای که به تازگی توسط جانسون اند جونسون (JNJ.N) لغو شد، ناموفق بوده‌اند.

روچ (ROG.S) به‌تازگی آزمایش‌های مرحله پیشرفته‌ای را برای داروی خود «ترونتینماَب» راه‌اندازی کرده است؛ این دارو یک آنتی‌بادی آمیلویید را به «شاتل مغزی» متصل می‌کند تا بتواند حائل خونی‑مغزی را عبور کند، بر خلاف کیسونلا یا لِقِمبی. ترونتینماَب نسبت به داروهای آمیلویید فعلی ایمن‌تر است و انتظار می‌رود مطالعات نشان دهند که پیشرفت بیماری را بیش از ۳۰٪ که با داروهای قبلی مشاهده شد، مهار می‌کند، گفت لوکا کولیک، سرپرست نوروساینس‌های اولیه در روچ. این دارو می‌تواند گزینهٔ بهتری برای بیمارانی باشد که دو نسخه از یک ژن مرتبط با آلزایمر دارند و خطر بالایی برای تورم یا خونریزی مغزی دارند.

آنوویس بایو (ANVS.N) در حال توسعه دارویی با چند هدف است. داروی آزمایشی آن، بونتان‌تاپ، که هم‌اکنون در فاز ۳ آزمایش می‌شود، هدف‌اش آمیلویید، تاو و دو پروتئین نوروتوکسیک دیگر است. ماریه ماکیچینی، مدیرعامل آنویس، گفت مطالعهٔ قبلی به دلیل فیلترینگ ناکافی، شرکت‌کنندگان بسیاری را شامل شد که در واقع آلزایمر نداشتند. او افزود: «وقتی آنها را از طریق آزمایش خونی حذف کردیم، بهبود شناختی قابل‌توجهی به‌دست آمد». «ما فرض می‌کنیم که پزشکان آگاهی کافی از بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون دارند… اما شاید نداشته باشند.»

گزارش توسط داینا بیسلی؛ ویراستاری توسط کارولین همر و بیل برکروت

استانداردهای ما: اصول اعتماد تامسون رویترز.

مطالب مرتبط
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.