داروهای GLP‑1 مانند اوزمپیک ممکن است عارضهای داشته باشند که هیچکس انتظار آن را نداشت
یک پژوهش تازه نشان میدهد که ممکن است ارتباطی بین داروهای GLP‑1 همانند سِماگلوتید و سرفهٔ مزمن وجود داشته باشد؛ اما نویسندگان بر لزوم تحقیقات بیشتری تأکید میکنند.
هر دارویی خطرات خاص خود را دارد، حتی اگر مزایای آن بینظیر باشد، و گاهی کشف عوارضی که کمتر به چشم میآیند، زمانبر است. پژوهشهای نوین نشان میدهند که داروهای GLP‑1 مانند سِماگلوتید — ترکیب فعال در داروهای پرطرفدار اوزمپیک و وگووی — ممکن است برخی از کاربران را دچار سرفه یا تنگی نفس خفیف کند.
پژوهشگران دانشگاه جنوبی کالیفرنیا و دیگران سوابق پزشکی افرادی را که برای دیابت نوع ۲ از GLP‑1ها استفاده میکردند، بررسی کردند. آنها دریافتند که در مقایسه با افرادی که از درمانهای دیابتی دیگر بهره میگیرند، کاربران GLP‑1 احتمال بیشتری برای ابتلا به سرفهٔ مزمن دارند. این نتایج نشان میدهد که پژوهشهای بیشتری برای بررسی این عارضهٔ احتمالی و دلایل بروز آن لازم است، پژوهشگران میگویند.
خطر احتمالی سرفهٔ مزمن؟
شایعترین عوارض جانبی GLP‑1ها مربوط به دستگاه گوارش است؛ شامل تهوع، استفراغ و یبوست. تحقیقات همچنین نشان میدهد که این داروها میتوانند خطر بیماری رفلاکس روده‑مقنی (GERD) و سوزش اسید را افزایش دهند، احتمالاً به این دلیل که تخلیهٔ غذا از معده را کند میکنند.
رفلاکس روده‑مقنی/سوزش اسید میتواند عامل شایع سرفهٔ مزمن باشد. با این حال، به گفته پژوهشگران، تاکنون هیچ مطالعهای بهطور ویژه به بررسی ارتباط احتمالی بین GLP‑1ها و سرفهٔ مزمن نپرداخته است.
اوزمپیک ممکن است برای افرادی که بهصورت احساسی میخورند، کمتر مؤثر باشد؛ مطالعهای نشان میدهد
پژوهشگران سوابق الکترونیکی بهداشت و درمان گردآوریشده از ۷۰ سازمان بهداشتی را تجزیه و تحلیل کردند. آنها نزدیک به نیم میلیون نفر که برای دیابت خود از GLP‑1 استفاده میکردند، بررسی کردند و این افراد را با گروه مشابهی شامل ۱٫۶ میلیون نفر که از داروهای دیگر استفاده میکردند، مقایسه کردند.
در مجموع، مصرف GLP‑1 با خطر ۱۲٪ بیشتر بروز سرفهٔ مزمن جدید نسبت به سایر داروهای دیابت مرتبط بود. هنگام بررسی کلاسهای دارویی خاص، هیچ افزایش ریسک قابل توجهی نسبت به مهارکنندههای SGLT2 یافت نشد. جالب این است که حتی پس از حذف افرادی که پیشتر تشخیص GERD داشتهاند، خطر کلی سرفهٔ مزمن همچنان بالاتر باقی ماند.
این چه معنایی دارد؟
این نتایج مشاهدهای هستند، به این معنی که نمیتوانند بهطور قطعی رابطهٔ علّی و معلولی بین سرفهٔ مزمن و مصرف GLP‑1 را ثابت کنند. بنابراین، در حال حاضر این پژوهش صرفاً باید پژوهشگران را تشویق به بررسی عمیقتر این ارتباط ممکن کند، پژوهشگران میگویند.
«تحقیقات بیشتری برای تأیید وجود، شدت و سازوکارهای این ارتباط ضروری است»، آنها در مقالهٔ خود که اواخر ماه گذشته در نشریه JAMA Otolaryngology–Head & Neck Surgery منتشر شد، نوشتند.
داروهای GLP‑1 همچون سِماگلوتید در سالهای اخیر بهطور قابلتوجهی درمان چاقی را پیشرفت دادهاند. اما همواره مهم است پس از عرضهٔ این داروها به جامعه، ایمنی هر دارو بهدقت پیگیری شود. اگرچه کشف یک عارضهٔ جانبی جدید ممکن است ارزش کلی دارو را تغییر ندهد، اما میتواند به پزشکان و بیماران کمک کند تا بهتر آن را مدیریت یا از بروز آن پیشگیری کنند.
