عوامل مرتبط با کنترل HIV‑1 پس از ایمنی‌درمانی ترکیبی

M. J. Peluso¹^na1
D. A. Sandel^1,2,3^na1
A. N. Deitchman⁴^na1
S. J. Kim^1,5
T. Dalhuisen¹
H. P. Tummala⁴
R. Tibúrcio¹
L. Zemelko¹
G. M. Borgo¹
S. S. Singh¹
K. Schwartz¹
M. Deswal¹
M. C. Williams¹
R. Hoh¹
M. Shimoda¹
S. Narpala⁶
L. Serebryannyy⁶
M. Khalili¹
E. Vendrame⁷
D. SenGupta⁷
L. S. Whitmore⁸
J. Tisoncik-Go⁸^nAff20
M. Gale Jr.⁸^nAff20
R. A. Koup⁶
J. I. Mullins⁹
B. K. Felber¹⁰
G. N. Pavlakis¹⁰
J. D. Reeves¹¹
C. J. Petropoulos¹¹
D. V. Glidden¹²
M. H. Spitzer^2,3,13,14
L. Gama⁶^nAff21
M. Caskey¹⁵
M. C. Nussenzweig^16,17
K. W. Chew¹⁸
T. J. Henrich¹
S. A. Yukl^1,5
L. B. Cohn¹⁹
S. G. Deeks¹^na2
…
R. L. Rutishauser¹^na2

ما نسخهٔ بدون ویرایش این دست‌نوشته را برای دسترسی زودهنگام به نتایج آن ارائه می‌دهیم. پیش از انتشار نهایی، این دست‌نوشته تحت ویرایش‌های بیشتر قرار خواهد گرفت. لطفاً توجه داشته باشید که ممکن است خطاهایی وجود داشته باشد که بر محتوای متن تأثیر بگذارد، و تمام نکات قانونی اعمال می‌شود.

موضوعات

واکسن‌های DNA
عفونت‌های HIV
حافظهٔ ایمونولوژیک
ایمونولوژی ترجمه‌ای

چکیده

شناسایی استراتژی‌های درمانی برای دستیابی به کنترل پایدار عفونت HIV بدون نیاز به درمان آنتی‌رتروویروسی (ART) یک اولویت اساسی است.¹ ایمنی‌درمانی ترکیبی شامل واکسیناسیون HIV، تحریک ایمنی/عکس‌برداری خواب ویروسی، و انتقال غیرفعال آنتی‌بادی‌های به‌طور وسیع خنثی‌ساز (bNAbs) در مدل‌های میمون غیرانسانی نویدبخش بوده است،^2–6 اما مطالعات کمی این رویکردها را به انسان‌ها انتقال داده‌اند. ما یک مطالعه‌ تک‑دست و اثبات‌مفهوم را در ده نفر مبتلا به HIV تحت ART انجام دادیم که سه رویکرد زیر را ترکیب می‌کرد: (1) واکسیناسیون درمانی با یک رژیم DNA+IL‑12 به‌عنوان پرایم و تقویت MVA هدف‌دار بر عنصر محافظت‌شده (CE) از HIV/Gag، (2) تجویز دو آنتی‌بادی خنثی‌ساز گسترده (10‑1074، VRC07‑523LS) به‌همراه یک آگونیست گیرندهٔ ۹‑toll‑like (lefitolimod) در طول سرکوب ART، و (3) تجدید تجویز آنتی‌بادی خنثی‌ساز در زمان قطع ART (NCT04357821). هفت نفر از ده شرکت‌کننده پس از قطع ART، کنترل پس از مداخله‌ای را نشان دادند که این امر مستقل از سطوح باقی‌ماندهٔ bNAb در پلاسما بود. گسترش فراوان سلول‌های T CD8⁺ فعال در واکنش اولیه به بازگشت ویروس، با میانگین بار ویروسی کمتر پس از اوج ویروس‌زایی در حالت بدون ART همبستگی مثبت داشت. این داده‌ها نشان می‌دهند که رویکردهای ایمنی‌درمانی ترکیبی می‌توانند با کاهش سرعت بازگشت ویروس و بهبود واکنش‌های سلول‌های T CD8⁺، کنترل مستمر HIV را به‌دست آورند و باید این روش‌ها به‌طور مستمر بهینه‌سازی شوند.