کودکانی که تا سن ۱۲ سالگی صاحب گوشی هوشمند هستند، در معرض خطر بالاتر از مشکلات سلامتی قرار دارند، بر پایهٔ مطالعهای جدید نشان داد
طبق یک مطالعهٔ جدید، داشتن گوشی هوشمند ممکن است برای کودکانی که زیر ۱۲ سال هستند، مضر باشد.
مطالعهای که روز دوشنبه در مجلهٔ همتاپژوهششده Pediatrics منتشر شد، نشان داد که مالکیت گوشی هوشمند در دورهٔ اولیهٔ نوجوانی با افزایش خطرهای مشکلات سلامت روانی و چاقی همراه است. از نظر تأثیرات روانشناختی، این پژوهش بروز موارد بیشتری از افسردگی و کمبود خواب را در کودکانی که تا سن ۱۲ سال یا کمتر صاحب گوشی هوشمند بودند، نسبت به سایر کودکانی که این دستگاهها را نداشتند، شناسایی کرد.
پژوهشگران بیمارستان کودکان فیلادلفیا، دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و دانشگاه کلمبیا پس از تحلیل دادههای بیش از ۱۰٬۰۰۰ نوجوان در سرتاسر ایالات متحده که بین سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ در مطالعهٔ توسعهٔ مغز و شناخت نوجوان (ABCD) شرکت کرده بودند، به این نتایج رسیدند. این مطالعه که توسط مؤسسات ملی بهداشت (NIH) تأمین مالی شده است، خود را «بزرگترین مطالعهٔ طولانیمدت در زمینهٔ توسعهٔ مغز و سلامت کودک» در کشور میداند.
بر اساس گزارش پژوهشگران، ۶۳٫۶٪ از شرکتکنندگان در مطالعهٔ ABCD صاحب گوشی هوشمند بودند و میانهٔ سنی که این دستگاهها را دریافت کردند، ۱۱ سال بود. با بهرهگیری از این دادهها، پژوهشگران دریافتند که کودکان جوانتر نسبت به نوجوانان بزرگتر، خطر بیشتری از بروز اختلالات خواب یا چاقی مرتبط با داشتن گوشی هوشمند دارند و هر چه سن دریافت اولین گوشی هوشمند کمتر باشد، عواقب بهداشتی بدتری مشاهده میشود.
«ما حتی به این هم نپرداختیم که کودکان چه کاری با گوشی انجام میدادند»، ران بارزیلای، نویسندهٔ اصلی این مطالعه و روانپزشک کودک در مرکز پیشگیری، مداخله و تحقیق دربارهٔ خودکشی جوانان در بیمارستان کودکان فیلادلفیا، به CBS News گفت. «در واقع، تنها یک سؤال ساده مطرح کردیم: آیا داشتن یک گوشی هوشمند شخصی در این بازهٔ سنی، ارتباطی با نتایج سلامت دارد؟»
مطالعهٔ Pediatrics همچنین کودکان را که تا سن ۱۲ سالگی صاحب گوشی هوشمند شده بودند، با کودکانی که نداشتند مقایسه کرد و دریافت که یک سال پس از آن، کودکانی که گوشی هوشمند نداشتند، سلامت روانی بهتری نسبت به کسانی که داشتند، نشان میدهند.
«ما این نکته را نیز در نظر گرفتیم که ممکن است کودکان دستگاههای تکنولوژیک دیگری مانند تبلت یا iPad داشته باشند و این موضوع نتایج را تغییر نداد»، بارزیلای در مصاحبهای برای برنامهٔ «The Daily Report» از CBS News گفت.
در بیانیهای جداگانه، بارزیلای گفت که نتایج مطالعهاش نشان میدهد والدین باید به گوشیهای هوشمند به عنوان «یک عامل مهم در سلامت نوجوانان» نگاه کنند و تصمیمگیری دربارهٔ اعطای گوشی به فرزندان را با دقت و ملاحظه انجام دهند. او افزود که گوشیهای هوشمند میتوانند نقش سازندهای در زندگی نوجوانان ایفا کنند، ارتباطات اجتماعی آنها را تقویت کنند و به یادگیری کمک کنند؛ در حالی که برخی خانوادهها گوشی هوشمند را برای تضمین ایمنی فرزندان خود ضروری میدانند.
به منظور آینده، بارزیلای گفت پژوهشگرانی که پشت این مطالعه هستند، امیدوارند تا جنبههای مختلف استفاده و مالکیت گوشی هوشمند که با اثرات منفی سلامت برای جوانان مرتبط است را بررسی کنند. آنها قصد دارند بر روی کودکان جوانتر که پیش از سن ۱۰ سالگی گوشی هوشمند به دست آوردهاند، مطالعه کنند تا بفهمند چه افرادی بیشترین آسیبپذیری را نسبت به تأثیرات مخرب استفاده از گوشی هوشمند دارند و چه کسانی میتوانند بیشترین بهره را از آن ببرند. در نهایت، بارزیلای گفت هدف شناسایی راهکارهایی است برای محافظت از کودکانی که صاحب گوشی هوشمند هستند و جلوگیری از پیامدهای مندرج در نتایج پژوهش.
در سالهای اخیر، تعداد فزایندهای از کارشناسان نسبت به افزایش زمان صرفشده برای استفاده از صفحهنمایش (screen time) و تأثیر آن بر کودکان و نوجوانان هشدار دادهاند. در یک توصیهنامهٔ ۲۰۲۳ دربارهٔ استفاده از رسانههای اجتماعی و سلامت روان، دکتر ویویک مورتی، جراح عمومی پیشین ایالات متحده، پیشنهاد کرد که «منطقههای بدون تکنولوژی» ایجاد شود و کودکان را تشویق به «تقویت دوستیهای حضوری» نماید. در همین حین، چندین ایالت اقدام به ممنوعیت گوشیهای همراه در مدارس کردهاند.
بر اساس مرکز پژوهشهای Pew، در سال ۲۰۲۴، ۹۵٪ از نوجوانان بین ۱۳ تا ۱۷ سالگی صاحب گوشی هوشمند بودند. بیش از نیمی از والدینی که کودکانی بین ۱۱ و ۱۲ سال دارند و در آن زمان توسط این مرکز مورد نظرسنجی قرار گرفتند، اعلام کردند فرزندانشان نیز صاحب گوشی هوشمند هستند. همان نظرسنجی نشان داد که تقریباً ۳۰٪ از والدین دارای کودک بین ۸ تا ۱۰ سال، فرزندانشان صاحب گوشی هوشمند دارند؛ ۱۲٪ از والدین کودک بین ۵ تا ۷ سال، و ۸٪ از والدینی که کودکشان کمتر از ۵ سال دارد، نیز همینگونه گوشی دارند.
«احتمالاً در نهایت تمام نوجوانان صاحب گوشی هوشمند خواهند شد»، بارزیلای گفت. «زمانی که این اتفاق افتاد، توصیه میشود که ما نظارت کنیم که فرزندانمان چه کاری با گوشیهای خود انجام میدهند، تا از مواجههٔ آنها با محتوای نامناسب جلوگیری شود و اطمینان حاصل کنیم که گوشی هوشمند باعث اختلال در خواب نشود.»
