به گفته منابع، نیک رینر پیش از مرگ راب و میشل رینر، داروی اسکیزوفرنی تجویز شده بود

به گفته دو منبع مطلع از تحقیقات جنایی، پیش از آنکه نیک رینر بهادعای قتل پدر و مادرش—آیکون هالیوودی راب رینر و عکاس میشل رینر—متهم شود، دارویی برای اسکیزوفرنی تجویز شده بود.
نام دارو و مدت زمان تجویزی که نیک رینر دریافت کرده بود، نامشخص است. جزئیات دیگری در دسترس نیست. این منابع به صورت ناشناس صحبت کردند چون اجازه اظهار نظر عمومی نداشتند.
نیک رینر، ۳۲ ساله، روز سهشنبه به دو جرم قتل متهم شد و در صورت محکومیت ممکن است به حبس ابد یا حکم اعدام مواجه شود.

روایتی سرد و تکاندهنده درباره قتلهای راب رینر در حال شکلگیری است: آنچه میدانیم
پنج روز پس از اینکه راب و میشل رینر در منزل برنتوودشان کشته شده پیدا شدند، جدول زمانی سادهای درباره قتل و دستگیری پسرشان نیک در حال شکلگیری است.
نیک رینر روز چهارشنبه در دادگاه حضور یافت، در حالی که لباسی آبی مخصوص پیشگیری از خودکشی به تن داشته بود که معمولاً مدافعانی که در خطر خودآزاری هستند میپوشند. قاضی درخواست وکیل آلن جکسون برای به تعویق انداختن مراحل دادگاه رینر تا ۷ ژانویه را تأیید کرد. او از ابراز ادعای دفاعی خودداری کرد.
نیک رینر سالها با اعتیاد دست و پنجه نرم میکرد و علناً درباره چالشهای خود صحبت کرده بود.
او در مصاحبهها گفت که در دوران نوجوانی به هروئین معتاد شد، بین مراکز بازتوانی رفت و آمد میکرد و دورههای بیخانمانی را تجربه کرد.
نقش دارو و چالشهای مواد مخدر او در پرونده هنوز مشخص نیست. دوستان خانوادگی به روزنامه تایمز گفتند که رینر سالها از مشکلات روانی رنج میبرد و والدینش بیوقفه برای کمک به او تلاش میکردند.
نیک رینر برای اولین بار در دادگاه حاضر میشود تا به اتهامات قتل والدین خود پاسخ دهد
نیک رینر، ۳۲ ساله، در صبح چهارشنبه در دادگاهی لوسآنجلس حضور یافت، تقریباً ۷۲ ساعت پس از آنکه بهادعای افراد، پدر و مادر خود—شخصیتهای محبوب هالیوودی راب و میشل رینر—را داخل منزل برنتوودشان کشته بود.
نیک رینر تا سال ۲۰۱۵ بهاستفاده از مواد مخدر ادامه میداد؛ زمانی که او بههمراست نویسندگی فیلم «Being Charlie»، داستان مرد جوانی معتاد به مواد که پدرش ستارهای سرد و سابق سینماست و برای ریاستجمهوری کالیفرنیا نامزد میشود، بود. راب رینر کارگردان این فیلم بوده و فیلم بههمراه مت الیساوفون همنویسندگی شد.
نیک رینر از والدین خود بهخاطر کمکشان در پیدا کردن رستگاری تشکر کرد. اما او همچنین گفت که احساس گناه میکند که به آنها ناامید شده و در تلاش است مسیر خود را پیدا کند.
دادستانها میگویند رینر پدر ۷۸ ساله و مادر ۷۰ سالهاش را در ساعات اولیه صبح ۱۴ دسامبر بهصورت مرگبار چاقو زدن. مقامات اعلام کردند که اجساد آنها حدود ساعت ۱۵:۴۰ در همان روز در اتاق خواب اصلی منزلشان پیدا شدند.

ابزارهای پیشرفتهای که برای پیدا کردن نیک رینر پس از قتلهای والدینش استفاده شد
پلیس برای یافتن نیک رینر، چند ساعت پس از کشف شدگی والدینش بهصورت چاقوزنی در صبح یکشنبه در برنتوود، از ردیابی جغرافیایی، دادههای تلفن همراه و دوربینهای نظارتی استفاده کرد.
یک ماساژور به منزل زوجین رفت؛ وقتی پاسخی دریافت نکرد، دخترشان، رومی رینر، ۲۷ ساله که در نزدیکی زندگی میکند، را تماس گرفت. او صحنه را کشف کرد و یک دوستش را برای تماس با ۹۱۱ هدایت کرد؛ این اطلاعات توسط منبعی ارائه شد که اجازهٔ اظهار نظر عمومی دربارهٔ این تحقیق نداشت.
دفتر پزشکی قانونی شهرستان لسآنجلس تأیید کرد که مرگهای آنها ناشی از قتل بوده و علت را «زخمهای متعدد ناشی از نیروی تیز» در پایگاه داده عمومی خود ثبت کرده است.
در مصاحبهای در سال ۲۰۱۵ با روزنامه تایمز در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو، جایی که فیلم به اکران رسید، راب اظهار کرد که از اینکه به مشاورههای رواندرمانی بیش از صدای پسرش ارجاع داد، پشیمان است؛ در حالی که او و همسرش سعی میکردند نیک را در مرکز بازتوانی نگه دارند.
او گفت: «وقتی نیک به ما میگفت که این روش برای او عملی نیست، ما گوش نمیدادیم. ما ناامید بودیم و چون افراد مدرکهای تحصیلی را روی دیوارشان داشتند، به حرف آنها گوش میدادیم در حالی که باید به صدای پسرمان گوش میدادیم.»
فرزندان رینر دربارهٔ «فاجعهبار و ویرانگر» بودن از دست دادن والدین صحبت میکنند و «همدلی و انسانیّت» را فراخوان میدهند
فرزندان راب و میشل رینر روز چهارشنبه سکوت خود را شکستند و بیانیهای صادر کردند که در آن از حمایت عمومی در روزهای پس از دستگیری برادرشان بهشتاب متهم به قتل والدینشان تشکر کردند.
میچل افزود: «ما بهطوردلالت به این افراد تأثیر میرفتیم. آنها میگفتند او دروغگو است و سعی دارد ما را فریفته کند. و ما به حرف آنها اعتقاد داشتیم.»
پس از مرگ این زوج، یک دوست خانوادگی گفت که راب و میشل «همه چیز را برای نیک انجام دادند؛ هر برنامهٔ درمانی، جلسات مشاورهای و زندگی خود را بارها برای نجات نیک کنار گذاشتند». این دوست اظهار کرد که «هرگز خانوادهای چنین فداکارانه نسبت به فرزندی ندیدهاند» و افزود که «پایان اینچنین برایشان، وحشتناک است».