آیا ایالات متحده در خطر از دست دادن وضعیت حذف سرخک قرار دارد؟
تا بهحال بیش از ۱٬۷۰۰ مورد سرخک در ایالات متحده در این سال تأیید شدهاند.

در حالی که سرخک همچنان در سراسر ایالات متحده در حال گسترش است، سؤالهایی درباره این که آیا این کشور وضعیت حذف سرخک را حفظ خواهد کرد، بهوجود آمدهاند.
ایالات متحده در حال حاضر بیشترین تعداد موارد سرخک ثبتشده در بیش از سه دهه اخیر را تجربه میکند که عمدتاً بهدلیل شیوعی در غرب تگزاس است که بیش از ۷۰۰ نفر را مبتلا کرد و به نیو مکزیک و اوکلاهاما گسترش یافت.
در عین حال، شیوعی در آریزونا و یوتا هنوز هیچ علامتی از کاهش نشان نمیدهد و شیوع جداگانهای در کارولینای جنوبی باعث قرنطینه شدن دهها دانشآموز شده است.
در مواجهه با گسترش شیوع در تگزاس، سرخک چقدر مسری است؟
اگر انتشار ویروس تا اواخر ژانویه ادامه یابد، بدین معناست که ایالات متحده یک سال انتقال پیوسته سرخک را تجربه کرده است که میتواند به از دست دادن وضعیت حذف سرخک منجر شود. سرخک دوباره بهعنوان بیماری بومی یا همواره در گردش شناخته خواهد شد.
تهدید از دست دادن وضعیت حذف سرخک توسط ایالات متحده پس از اینکه کانادا پس از مبارزه برای مهار یک شیوع سرخک سالانه، این وضعیت را از دست داد، بهنظر میرسد، به گزارش کارشناسان بهداشت عمومی به شبکه ABC.
دکتر تونی مودی، استاد پدیاتریک در بخش بیماریهای عفونی مرکز پزشکی دانشگاه دوک، به شبکه ABC گفت: «فکر میکنم احتمال از دست دادن این وضعیت، خصوصاً اگر روند فعلی ادامه یابد، بسیار بالا است.»

وضعیت سرخک در ایالات متحده
تا روز چهارشنبه، ۱٬۷۵۳ مورد تأیید شده در ۴۲ ایالت در این سال ثبت شده است، بر اساس اطلاعات مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC).
در این سال تاکنون ۴۵ شیوع گزارش شده است که در مقابل ۱۶ شیوع در سال گذشته، بر اساس دادههای CDC است.
علاوه بر این، ۹۲٪ از موارد در میان افرادی بودهاند که واکسن دریافت نکردهاند یا وضعیت واکسیناسیون آنها نامشخص است، بر اساس دادههای CDC.
در این سال سه مرگ ناشی از سرخک گزارش شده است – اولین مرگهای ناشی از این بیماری در یک دهه – که شامل دو کودک مدرسهای در تگزاس که واکسن نداشتند و یک بزرگسال در نیو مکزیک نیز شامل میشود.
CDC در حال حاضر توصیه میکند که افراد دو دوز واکسن MMR (سرخک، آبله، سرخک ژرمنی) دریافت کنند؛ اولین دوز در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دومین دوز بین ۴ تا ۶ سالگی. یک دوز ۹۳٪ مؤثر است و دو دوز ۹۷٪ مؤثر در برابر سرخک میباشند، CDC میگوید.
حتی یک افزایش جزئی در واکسیناسیون میتواند از میلیونها مورد سرخک در ایالات متحده جلوگیری کند. اینجا چگونگی آن آورده شده است
با این حال، دادههای CDC نشان میدهد که نرخ واکسیناسیون در سالهای اخیر عقبماندگی داشته است. در سال تحصیلی ۲۰۲۴‑۲۵، ۹۲٫۵٪ از کودکستانیها واکسن MMR دریافت کردهاند. این رقم کمتر از ۹۲٫۷٪ در سال تحصیلی قبلی و ۹۵٫۲٪ در سال تحصیلی ۲۰۱۹‑۲۰ است که پیش از همهگیری کووید‑۱۹ بوده است.
حتی در ایالتهایی که نرخ دریافت واکسن MMR بالا است نیز، وجود جوامع بدون واکسن یا با واکسیناسیون ناقص میتواند باعث گسترش سریع بیماری شود.
بهعنوان مثال در تگزاس، ۹۴٫۳٪ از کودکستانیها در سال تحصیلی ۲۰۲۳‑۲۴ نسبت به واکسن MMR بهروز بودهاند، بر اساس دادههای CDC. اما در شهرستان گینز – که مرکز این شیوع در سال جاری است – ۱۷٫۶٪ از کودکستانیها حداقل یک واکسن را معاف کردهاند در همان سال تحصیلی، که یکی از بالاترین نرخهای معافیت در ایالت است، طبق دادههای بهداشت ایالتی.
دکتر پیتر چین‑هونگ، استاد پزشکی و متخصص بیماریهای عفونی در دانشگاه کالیفرنیای سانفرانسیسکو به شبکه ABC گفت: «این شبیه این است که یک جنگل بسیار خشک دارید؛ هر جرقهای که وارد شود میتواند تمام جنگل را بسوزاند. این همان اتفاقی است که رخ میدهد؛ یعنی تعداد افراد واکسینشده کمتر شده است، که با کاهش افراد وارد کودکستان میشود، نشان داده میشود.»
او گفت یک مورد سرخک مانند جرقهای است که به سرعت تبدیل به آتشسوزی میشود وقتی در جامعهای بدون واکسن گسترش مییابد و به همین دلیل است که خاموش کردن آتش دشوار است.
نحوه تعیین از دست دادن وضعیت
از دست رفتن وضعیت توسط سازمان بهداشت همهپرستانه آمریکا (PAHO)، یک نهاد وابسته به سازمان ملل متحد که بر بهداشت بینالمللی در قاره آمریکا نظارت میکند، تعیین میشود.
بدنهای مستقل از کارشناسان که توسط PAHO تأسیس شده است – کمیسیون نظارت منطقهای و بازتائید حذف سرخک، سرخکژرمنی و سندرم سرخکژرمنی مادرزادی (RVC) – حداقل یک بار در سال جلسه میگیرد تا حذف سرخک و سرخکژرمنی را در کشورهای آمریکای شمالی و جنوبی نظارت و بازتأیید کند.

یک منبع آشنا با نحوه تعیین از دست دادن وضعیت حذف توسط PAHO به شبکه ABC گفت که برای اثبات اینکه از ژانویه، زمانی که اولین موارد در تگزاس گزارش شد، سرخک بهصورت مستمر در ایالات متحده گسترش یافته و دیگر شیوعها به شیوع تگزاس باز میگردند، شواهد قانعکنندهای لازم است.
او گفت کمیسیون در میانه سال ۲۰۲۶ برای بررسی دادهها، نوشتن گزارش بعدی و ارائه رسمی آن به PAHO برای بازبینی، گردهمایی خواهد کرد. جلسه سالانه احتمالاً در اواخر ۲۰۲۶ برگزار میشود، مگر آنکه جلسهای غیرمنتظره پیش از آن برگزار شود.
سخنگوی PAHO به شبکه ABC گفت: «RVC جلسات سالانه با تمام کشورهای عضو برگزار میکند، به کشورهای اولویتدار سفر میکند، گزارشهای پایداری ملی را مرور میکند و توصیههایی را به مدیر PAHO ارائه میدهد. همچنین ممکن است جلسات فوقالعادهای با کشورهای عضو برای ارائه توصیه در موضوعات خاص یا پیگیری وضعیت شیوع برگزار کند. در حال حاضر، جلسه فوقالعادهای برای سال آینده بهخصوص برای ارزیابی وضعیت ایالات متحده یا مکزیک برنامهریزی نشده است، اما در صورت نیاز میتوان یک جلسه فوقالعاده برگزار کرد.»
بین آوریل ۲۰۲۵ و اکتبر ۲۰۲۵، مکزیک ۴٬۵۵۰ مورد سرخک ثبت کرده است، بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO)، که میتواند منجر به از دست رفتن وضعیت حذف این کشور نیز شود.
مودی توضیح داد که داشتن وضعیت حذف سرخک که در سال ۲۰۰۰ به ایالات متحده اعطا شد، کمتر یک اعلامیه رسمی است و بیشتر بیانیهای است که نشان میدهد کشوری تعداد موارد نسبتاً کم و انتقال مداومی ندارد.
با افزایش موارد سرخک در سراسر ایالات متحده، چه کسانی ممکن است به یک دوز تقویتی دیگر نیاز داشته باشند؟
از دست دادن وضعیت نیز بیانگر این است که یک کشور انتقال مستمر داشته و ویروس بهطور دائمی حضور دارد، او گفت.
دکتر مودی گفت: «از دیدگاه بهداشت عمومی یا والدین، این بدان معناست که خطر انتقال بالاتر میشود و اگر کسی به مکانی برود که انتقال مداوم وجود دارد، خطر ابتلا افزایش مییابد و صادقانه بگویم، میتوانید سرخک را تقریباً از هر جایی بگیرید.»
از دست دادن وضعیت حذف سرخک توسط کانادا
اوایل این ماه، سازمان بهداشت عمومی کانادا اعلام کرد که پس از بیش از ۱۲ ماه انتقال مستمر سرخک، وضعیت حذف سرخک توسط PAHO از دست رفته است. شیوع کانادا در اواخر اکتبر ۲۰۲۴ آغاز شد و این کشور تا بهحال بیش از ۵٬۲۰۰ مورد تأیید شده و محتمل داشته است، بر اساس دادههای این سازمان بهداشت.
در نتیجه، منطقه آمریکای شمالی نیز وضعیت حذف سرخک خود را از دست داد.
کانادا میتواند وضعیت حذف سرخک خود را بازگرداند اگر انتقال سرخک مرتبط با شیوع فعلی به مدت حداقل ۱۲ ماه «قطع» شود، به گزارش مقامات بهداشتی این کشور آمده است.

دکتر مودی میگوید: «از آنجایی که ما مرزهای طولانی دنیا را با کانادا به اشتراک میگذاریم، اینگونه نیست که یک مانع جادویی بین ایالات متحده و کانادا وجود داشته باشد. اگر سرطانی در کانادا وجود داشته باشد، در ایالات متحده نیز خواهد بود… من نمیگویم که کانادا ما را در معرض خطر قرار داده است؛ بلکه خودمان این خطر را ایجاد کردهایم، اما … من این را بهعنوان یک احتمال بسیار بالا میبینم که ما به انتقال مستمر سرخک ادامه خواهیم داد.»
کانادا برنامهای را تحت چارچوب منطقهای PAHO برای افزایش پوشش واکسیناسیون، تقویت نظامهای نظارتی و تضمین واکنش سریع به شیوعها ارائه و اجرا خواهد کرد تا از انتشار جلوگیری کند. این نشان میدهد که ایالات متحده در صورت از دست دادن وضعیت خود چه تجربهای ممکن است داشته باشد.
دکتر پیتر چین‑هونگ گفت: «اگر وضعیت خود را از دست بدهیم، بازگرداندن آن دشوار خواهد بود، بهویژه با توجه به اینکه بسیاری از کارمندان در سازمان بهداشت و خدمات انسانی (HHS) که میتوانستند به کنترل شیوعهای بزرگ کمک کنند، اخراج شدهاند. نه تنها از دست رفتن تخصص، بلکه از دست رفتن نیروی کار کلی، افرادی که بروند و نظارت کنند و با واکسیناسیون اپیدمی را مهار کنند، … این نشان میدهد که دستاوردهای بهداشت عمومی چقدر ناپایدار هستند؛ بهطور کلی آسان است که آنها را از دست بدهیم و سخت است که دوباره بهدست آوریم.»
چگونه از گسترش بیشتر جلوگیری کنیم
کارشناسان بهداشت عمومی به شبکه ABC اعلام کردند که میتوانند چند اقدام برای کنترل گسترش سرخک در ایالات متحده انجام دهند، از جمله افزایش بودجه برای نظارت و پایش بهداشت عمومی و ارتقای آگاهی درباره خطرات این بیماری.
با این حال، آنها اضافه میکنند که مؤثرترین راه برای جلوگیری از گسترش، واکسیناسیون است؛ چه برای محافظت از خود و چه برای افراد آسیبپذیرتر.
دکتر آرون میلستون، مدیر اطفال بخش پیشگیری از عفونت در نظام بهداشت جانز هاپکینز، به شبکه ABC گفت: «ما نمیتوانیم افرادی را که بهدلیل داشتن سرطان یا نقص ایمنی نمیتوانند واکسن بگیرند، کنترل کنیم؛ اما میتوانیم همه افراد دیگر جامعه را که واجد شرایط واکسن هستند، تشویق کنیم تا واکسن بگیرند؛ این دلیل است که سرخک در حال انتشار است، بهخاطر کاهش ایمنی قشری جامعه ما.»
CDC هشدار میدهد که مراقبان بهداشتی باید در مقابل سرخک هوشیار باشند با افزایش تعداد موارد
بهعنوان یک گام اضافی، سازمانهای بهداشت عمومی پیشتر توصیه کردهاند که نوزادان ساکن مناطق شیوع یا مسافران بینالمللی، واکسن MMR زودتر دریافت کنند.
این کار منجر به سه دوز کلی میشود: یک دوز اولیه بین ۶ تا ۱۱ ماهگی و سپس دو دوز منظم در سن ۱ سالگی و بین ۴ تا ۶ سالگی.
دکتر میلستون گفت که توصیه به دادن اولین دوز MMR در سن یک ساله بر این فرض است که احتمال ابتلا به سرخک پیش از آن زمان کم است و آنتیبادیهای منتقلشده درونتبار به کودک در سال اول زندگیاش کمک میکند.
اکنون، با ادامه گسترش مداوم، «آیا باید توصیههای خود را برای زمان واکسیناسیون کودکان در ایالات متحده بازنگری کنیم؟» دکتر میلستون پرسید.
یوری بنادژاو، گزارشگر شبکه ABC News، به این گزارش کمک کرده است.