گاریسون: درمان هورمونی دیگر به این‌چندان خطرناک نیست. من آن را تجربه کردم و زندگی‌ام دگرگون شد.

تصمیم ادارهٔ غذا و دارو (FDA) برای حذف «هشدار جعبه‌سیاه» از درمان جایگزینی هورمون، خبر خوشی برای زنان در دورهٔ میانه‌سالی است که از این درمان هراس داشته‌اند.

«اوایل این ماه، اداره غذا و دارو (FDA) اعلام کرد که هشدارهای ایمنی جعبه‌سیاه را از تمام کرم‌ها، قرص‌ها و سایر درمان‌های هورمونی که برای تسکین علائم یائسگی و پیش‌یائسگی تجویز می‌شوند، حذف می‌کند. چرا؟ چون چندین مطالعهٔ پسین نشان دادند که خطرات شناسایی‌شده در مطالعهٔ ۲۰۰۲ به‌درستی توصیف نشده‌اند»، نیکول گاریسون می‌نویسد. (عکس گیتی ایمیجز)

یادداشت سردبیر نظرات: Strib Voices ترکیبی از مطالب را از ۸ ستون‌نویس مشارکتی، به‌صورت آنلاین و چاپی هر روز. برای مشارکت، کلیک کنید اینجا.

•••

حدود یک سال از زمانی که من درمان جایگزینی هورمون (HRT) را آغاز کردم می‌گذرد و می‌توانم بدون تردید بگویم که این یکی از بهترین اقداماتی است که تا به حال برای خودم انجام داده‌ام.

کاهش علائم بلافاصله رخ نداد. برای واکنش بدنم چندین ماه و تعدادی تنظیم در دوز مصرفی لازم بود. اما پس از مدتی، انرژی‌ام بازگشت و خوابم بهبود یافت. بهتر از همه این شد که دوباره توانستم جمله‌ای معنادار بسازم و دیگر آن‌قدر بی‌دلیل خشمگین نبودم که صرفاً به‌دلیل صدای بلند نفس‌کشیدن دیگران، به سرشان گاز بگیرم.

اما موافقت با HRT آسان نبود.

یک مطالعهٔ ۲۰۰۲ توسط ابتکار سلامت زنان (Women’s Health Initiative) نشان داد که HRT خطر ابتلا به سرطان سینه و سکته را افزایش می‌دهد. این مطالعه نهایتاً منجر به اعمال «هشدار جعبه‌سیاه» بر روی هورمون‌ها شد که این خطرات را توضیح می‌داد و به‌طور مؤثری یک نسل کامل از زنان در دوره یائسگی را از دریافت درمانی که شایستهٔ آن‌ها بود، بازداشت.

خطرات گزارش‌شده نیز باعث تردید من شد.

«وقتی بر یک دارو برچسب جعبه‌سیاه می‌گذاریم، به‌نظر می‌رسد گفت‌وگو برای بسیاری از زنان قطع می‌شود»، کریستا مارگولیس، پرستار کارآزموده‌ای که در کلینیک Premier Women’s Health of Minnesota در ادینا بر مراقبت از پیش‌یائسگی/یائسگی تخصص دارد، گفت. «به‌عنوان یک جامعه و به‌عنوان زنان، وقتی کلمه «سرطان سینه» را می‌شنویم، ترس‌انگیز است.»

در مورد من، تاریخچهٔ خانوادگی سرطان سینه وجود ندارد، اما پدرم در سن ۴۴ سالگی به‌علت حمله قلبی و مادرم در سن ۵۵ سالگی به‌علت سرطان پانکراس درگذشتند. اگرچه ژن‌های من در این محاسبه تأثیرگذار بودند، کیفیت زندگی‌ام نیز نقش مهمی ایفا می‌کرد.

از دست دادن والدینم در چنین سنی به من آموخت که فردا برای‌مان تضمین نیست. بهره‌برداری کامل از هر روز اهمیت دارد — و من در آن زمان زندگی مطلوب‌ام را نمی‌جستیدم. کارم تحت فشار بود، سلامت روانی‌ام دچار مشکل شد و برخی از روابط نزدیک‌ام نیز در خطر بودند. برای من، خطر اندکی که گزارش شده بود که HRT داشته باشد، قابل پذیرش بود.

«این همیشه یک گفت‌وگوی شخصی‌سازی‌شده است»، مارگولیس افزود. «در تصمیم‌گیری دربارهٔ مناسب بودن HRT برای یک زن نکات ظریف زیادی نقش دارند. همان‌طور که هر دارویی ریسک دارد … اما خوابیدن چیز خوبی است. این‌که روزانه تقریباً کسی را نکشیم، نیز چیز خوبی است.»

مطالب مرتبط
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.