سوشمیتا سن دربارهٔ دلیل بیدار ماندن در حین جراحی حملهٔ قلبی‌اش می‌گوید؛ «کنترل‌گر من از از دست دادن هوشیاری خوشش نمی‌آید»
در فوریهٔ ۲۰۲۳، سوشمیتا سن دچار یک حملهٔ قلبی شدید با انسداد ۹۵ درصدی رگ‌ها شد در حین فیلم‌برداری از «آریا ۳». او در طول آنژیوپلاستی هشیار باقی ماند و از بیهوشی خودداری کرد تا کنترل را حفظ کند. با احساس مسئولیت، تنها پانزده روز پس از آن به صحنه بازگشت و استقامت و تعهد خود نسبت به تیم و حرفه‌اش را نشان داد.
در فوریهٔ ۲۰۲۳، در حین فیلم‌برداری از فصل سوم سریال وب «آریا» در جای‌پور، بازیگر سوشمیتا سن با یک حملهٔ قلبی جدی مواجه شد که ناشی از مسدودیت بحرانی ۹۵ درصدی رگ ویری بود. او تحت عمل آنژیوپلاستی قرار گرفت و به طرز شگفت‌انگیزی تصمیم گرفت در تمام طول جراحی هوشیار بماند و از بیهوشی خودداری کند تا کنترل را در دست داشته باشد. علیرغم جدی بودن وضعیت، سوشمیتا سن بازگشت الهام‌بخشی به صحنه داشت و تنها پانزده روز پس از حادثه، به دلیل احساس مسئولیتی که نسبت به کارگران مزد روزانهٔ وابسته به ساخت‌و‌ساز داشت، به کار بازگشت.
نگاهی به حملهٔ قلبی
در گفت‌وگوی خود با دیویا جاین در یک پادکست، سوشمیتا دربارهٔ تجربهٔ خود از حملهٔ قلبی باز صحبت کرد. او گفت: «وقتی یک حملهٔ قلبی می‌گیرید و در طول آن هوشیار می‌مانید، متوجه می‌شوید که چقدر به مرز دیگر زندگی نزدیک شده‌اید. پس از عبور از آن نقطه، می‌دانید چقدر از آن فاصله دارید و تفاوت را درک می‌کنید. همچنین من شخصی هستم که کارهای زیادی دارم؛ بین ادارهٔ حرفه‌ای‌ام، بودن به عنوان یک برند «سوشمیتا سن»، مادر مجرد دو فرزند – مراقبت از امنیت آنها همراه با نقش‌های توسعه‌ای – زندگی پر از تنظیمات و تعادل است و در میانهٔ آن، روابطی هم داشته‌ام. اگر به تمام این جنبه‌ها نگاه کنید، فقط می‌دانم که باید ادامه دهم. در ذهنم، همه چیز فناپذیر است، حتی یک حملهٔ قلبی. اگر زنده نمی‌ماندم، داستانی برای گفتن نمی‌بود، اما اگر از آن زنده بیرون آمدید، دیگر نیازی به تکرار مداوم آن نیست.»
انتخاب هوشیاری در حین جراحی
بازیگر گفت که در طول عمل جراحی حملهٔ قلبی‌اش تصمیم گرفت کاملاً بیدار و هشیار بماند. او اظهار کرد: «تمام پزشکانم می‌گویند که من خیلی با آنها بی‌صبر بودم. گفتم که نمی‌خواهم در طول عمل بیهوش شوم. بخشی که کنترل‌گر من است، از از دست دادن هوشیاری خوشش نمی‌آید؛ و این همان دلیلی است که من از این حملهٔ قلبی جان سالم به در بردم، چون این یک انتخاب بین تحمل درد و باقی ماندن هوشیار یا بیهوشی و خوابیدن بود که ممکن بود بیدار نشوم. من در تمام طول آن هوشیار بودم و می‌خواستم از طریق تمام مراحل عمل هوشیار بمانم. به‌وضوح تصمیم داشتم که درد را نابود نکنم؛ می‌خواستم ببینم چه می‌گذرد. در این حین با پزشکان گفتگو می‌کردم و از آنها می‌خواستم سریع‌تر کار کنند، چون می‌خواستم به صحنه بازگردم. تمام تیم من در جای‌پور منتظر بود.»
مسئولیت نسبت به تیم و بازگشت
او افزود: «وقتی یک برنامه را به‌عنوان سرفصل اصلی هدایت می‌کنید، این شغلی عادی نیست؛ این امتیاز را دارید که مسئولیت یک تیم ۵۰۰ نفری را بر عهده بگیرید. همهٔ اعضای تیم نسبت به شما مهربان بوده‌اند؛ آنها شما را می‌فهمند و نگران شما هستند، اما در عین حال من نگران این هستم که دستمزدهای روزانهٔ آنها مقطوع شده و بدون من نمی‌توان فیلم‌برداری کرد. من وضعیت را می‌دانستم و هر کاری که باید انجام می‌دادم، پس مجبور بودم ادامه دهم. آنها به نوعی به من فشار می‌آورده‌اند؛ با این حال، مذاکرات ۱۵ روزه با آنها طول کشید، اما سرانجام اجازهٔ بازگشت و فیلم‌برداری «آریا» به من داده شد.»
