آنفلوآنزای مرغی جمعیت بزرگ‌ترین فیل‌های دریایی جهان را ویران کرد؛ مطالعه‌ای گزارش می‌دهد
پس از اینکه ویروس H5N1 در سال ۲۰۲۳ به جزیرهٔ دورافتادهٔ جورجیای جنوبی رسید، احتمال می‌رود بیش از ۵۰٬۰۰۰ مادهٔ تولیدمثلی ناپدید شده باشند.
تحقیقات نشان می‌دهند که شیوع آنفلوآنزای مرغی در یک جزیرهٔ دورافتادهٔ زیرآنتارکتیک، بزرگ‌ترین جمعیت فیل‌های دریایی جنوبی جهان را به‌طور گسترده‌ای نابود کرده است. پس از ورود ویروس به جزیرهٔ جورجیای جنوبی در سال ۲۰۲۳، تعداد ماده‌های تولیدمثلی ۴۷ درصد کاهش یافت، طبق یک سرویس هوایی جدید از سهٔ بزرگ‌ترین کلون فیل‌های دریایی در این جزیره.
«این تصویر واضح‌تر از آنچه انتظار می‌داشتم بود»، گفت کنر بافورد، بوم‌شناس دریایی در British Antarctic Survey که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت؛ این مطالعه در روز پنجشنبه در نشریهٔ Communications Biology منتشر شد.
اگر تمام کلون‌های فیل‌های دریایی در جورجیای جنوبی دچار همان‌گونه خسارت‌های مشابهی شوند، ممکن است بیش از ۵۰٬۰۰۰ ماده از جمعیت تولیدمثلی ناپدید شده باشند، محققان گزارش کردند.
این دست‌کم دومین مرتبه‌ای است که ویروس H5N1 باعث مرگ‌ومیر گسترده فیل‌های دریایی جنوبی شده است؛ این مسأله می‌تواند پیامدهای بلندمدت برای جمعیتی داشته باشد که تا پیش از این به‌عنوان جمعیتی نسبتاً پایدار و مقاوم شناخته می‌شد.
دکتر بافورد گفت: «تقریباً قطعا وضعیت پایدار فعلی جمعیت به وضعیتی تبدیل خواهد شد که پرسش‌پذیرتر است.»
اگرچه ویروس‌های آنفلوآنزای پرندگان معمولاً برای پرندگان بهینه‌ترین سازگاری را دارند، نوع جدیدی از H5N1 که چند سال پیش ظهور کرد، به‌طور غیرعادی گسترهٔ وسیعی از پستانداران را تحت‌تأثیر قرار داده است؛ از جملهٔ حیوانات اهلی مانند گاو و گربه تا جانوران وحشی مانند روباه، خرس و راکون.
پستانداران دریایی، از جملهٔ فیل‌های دریایی و شیرهای دریایی، به‌ویژه تحت تأثیر شدید این ویروس قرار گرفتند. در اواخر سال ۲۰۲۳، H5N1 جمعیت فیل‌های دریایی جنوبی در شبه‌جزیرهٔ والدهس در آرژانتین را به‌طور تخریبی تهاجم کرد و حدود ۱۷٬۴۰۰ بچهٔ تازه‌متولد (بیش از ۹۵ درصد از نوزادان) را نابود کرد.
همچنین در اواخر ۲۰۲۳، ویروس برای اولین بار در جورجیای جنوبی شناسایی شد؛ ابتدا در پرندگان. پس از آن، حضور ویروس در فیل‌های دریایی محلی تأیید شد که به‌تدریج در سواحل به‌صورت مرده ظاهر می‌شدند.
موقعیت دورافتادهٔ جزیره نظارت علمی بر جمعیت فیل‌های دریایی محلی را دشوار ساخته است، اما آخرین سرشماری جامع جمعیت که در سال ۱۹۹۵ انجام شد، نشان داد که جورجیای جنوبی میزبان ۵۴ درصد از جمعیت تولیدمثلی جهانی فیل‌های دریایی است.
در سال ۲۰۲۲، یکسال پیش از ورود آنفلوآنزای پرندگان، دکتر بافورد و همکارانش به آزمایش استفاده از پهپاد برای انجام سرشماری هوایی جدیدی از حیات‌وحش جورجیای جنوبی، از جمله فیل‌های دریایی، می‌پرداختند.
و هنگامی که دکتر بافورد در سال ۲۰۲۴ به جزیره بازگشت، ساحلی که عموماً خانهٔ بزرگ‌ترین کلون فیل‌های دریایی جزیره بود، به‌تمامی تغییر یافته بود. او گفت: «عموماً سواحل پر از فیل‌های دریایی است». او به یاد آورد که سال پیش «فواصل بزرگی» وجود داشت. «این تقریباً نخستین حس ما بود که حتی بر روی زمین، قبل از اینکه هر شمارشی انجام دهیم، مشکلی وجود دارد.»
پژوهشگران از پهپادها برای عکاسی از سهٔ بزرگ‌ترین کلون‌ها در طول فصل تولیدمثلی ۲۰۲۴ استفاده کردند و این تصاویر را با عکس‌های همان سواحل در فصل ۲۰۲۲، پیش از ورود ویروس، مقایسه کردند.
در این سه مکان، تعداد مادرهای تولیدمثلی به‌طور متوسط ۴۷ درصد از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ کاهش یافت، همان‌طور که آنها دریافته‌اند. بر اساس سرشماری ۱۹۹۵، کلون‌های این سواحل ۱۵٫۶ درصد از جمعیت فیل‌های دریایی جورجیای جنوبی را تشکیل می‌دادند. اگر جمعیت تقریباً همانند سال ۱۹۹۵ باقی مانده باشد و هر کلون به‌طور مساوی تحت‌تأثیر قرار گرفته باشد، می‌توان حدود ۵۳٬۰۰۰ مادهٔ تولیدمثلی را که در سال ۲۰۲۴ از تولیدمثل عقب مانده‌اند، برآورد کرد.
دکتر بافورد گفت: «این لزوماً به این معنا نیست که تمام این فیل‌های ناپیدا درگذشته‌اند یا آنفلوآنزای پرندگان تمام کاهش را توجیه کرده است». با این حال، او افزود که این کاهش بسیار بیش از نوسانات طبیعی جمعیت تولیدمثلی است و ممکن است تمام تأثیر ویروس را به‌طور کامل نشان ندهد.
دکتر بافورد اشاره کرد که از دست‌دادن ۵۳٬۰۰۰ مادهٔ تولیدمثلی احتمالاً به این معناست که «سطح مشابهی از نوزادان پرورش و مادرشده نشد». او افزود: «به‌نظر می‌رسد آنفلوآنزای مرغی در دههٔ آینده تأثیرات چندوجهی خواهد داشت.»
