آیا HRT در یائسگی سالم است؟ تغییر برچسب در ایالات متحده باعث بحث شد
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در حال حذف هشدارهای جدی مرتبط با سلامت از درمان‌های جایگزینی هورمونی است. دانشمندان نگران این هستند که برای انتقال درست پیام، کار بیشتری لازم باشد.
دوشنبه، سازمان غذا و داروی ایالات متحده اعلام کرد که قصد دارد هشدارهای ایمنی مربوط به کرم‌ها، قرص‌ها و پچ‌های درمان جایگزینی هورمونی که برای درمان علائم یائسگی استفاده می‌شوند، حذف کند. این اقدام که FDA آن را «یک گام تاریخی برای بازگرداندن علم استاندارد طلایی به سلامت زنان» توصیف کرد، هم انتقاد و هم تحسین را از سوی دانشمندان و حامیان به همراه داشته است.
بسیاری استدلال می‌کنند که هشدارهایی که بیش از دو دهه بر روی این محصولات نمایش داده می‌شد، منجر به استفاده کم‌نصاب از درمان هورمونی یائسگی در میان زنانی که می‌توانستند از آن بهره‌مند شوند، شده است. اما امروزه برخی نگرانند که حذف کامل برچسب‌ها یا ارائه ادعاهای فراگیر دربارهٔ هورمون‌ها، سلامت و طول عمر، ممکن است نوسان نهایی را بیش از حد به سمت مخالف پیش بکشاند. «مترسم بدون این هشدار، بحث جامع دربارهٔ ریسک‌ها و مزایا به‌خوبی صورت نگیرد»، می‌گوید استیفانی فوبین، مدیر مرکز سلامت زنان در کلینیک مایو جکسونویل، فلوریدا و مدیر پزشکی «انجمن یائسگی»، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در پپر‌پایک، اوهایو که ابزارها و منابعی را برای متخصصان بهداشت و سلامت فراهم می‌کند. «ما باید به نقطه میانی برسیم.»
فروپاشی هورمون‌ها
درمان هورمونی به‌مدت چندین دهه به‌صورت گسترده برای تسکین علائم رایج یائسگی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه و خواب نامناسب تجویز می‌شد. اما از سال ۲۰۰۲ پس از انتشار اولین گزارش ابتکار سلامت زنان (WHI) — یک مطالعه طولانی‌مدت در آمریکا — که نشان داد زنان پس از یائسگی که استروژن و پروژستین (شکل سنتتیک پروژسترون) مصرف می‌کردند، خطر کمی بیشتری برای سرطان پستان، حمله قلبی و سکته مغزی داشتند1، تجویز این درمان در سرتاسر جهان به‌طور چشمگیری کاهش یافت. این یافته‌ها که به‌طور گسترده نادرست تفسیر و تعمیم یافتند، ترس را در میان زنان و پزشکان برانگیخت.
در ژانویهٔ ۲۰۰۳، سازمان غذا و داروی ایالات متحده اعلام کرد که محصولات درمان هورمونی یائسگی حاوی استروژن باید هشدار «جعبه‌سیاه» ایمنی، که قوی‌ترین هشدار این سازمان است، داشته باشند. سازمان‌های نظارتی در سرتاسر جهان از این تصمیم پیروی کردند و برچسب‌ها را بازنگری کرد و هشدارهایی صادر نمودند. استفاده از این محصولات همچنان کم باقی ماند، حتی اگر پژوهش‌های بعدی نشان دادند که خطر بیماری‌های قلبی و مرگ در میان کاربران درمان هورمونی کاهش یافته و نرخ سرطان پستان در کسانی که تنها استروژن مصرف می‌کردند، پایین‌تر است.
مروری در سال ۲۰۲۴ تأکید کرد که فرموله‌ها، دوزها و مسیرهای تحویل هورمون‌ها که در آزمایشات WHI به‌کار رفته‌اند، متفاوت از آنچه امروزه معمول است2. به‌عنوان مثال، پچ‌های دارویی که به‌صورت ترانس‌درمال استفاده می‌شوند، ارتباطی با لخته‌های خونی مشابه هورمون‌های خوراکی نشان نمی‌دهند. همچنین به‌کارگیری دوزهای کمتر و هورمون‌های دقیقا مشابه هورمون‌های طبیعی بدن می‌تواند خطرات را بیشتر کاهش دهد. پژوهشگران نیز اشاره کردند که بیشتر شرکت‌کنندگان در تحلیل اولیه نگران‌کننده WHI، بیش از یک دهه پس از یائسگی بودند؛ دوره‌ای که بازگشت ناگهانی استروژن می‌تواند مشکلات سلامتی ایجاد کند.
پیش از انتشار نتایج WHI، حدود یک‌چهارم زنان بالای چهل سال از درمان هورمونی سیستمیک استفاده می‌کردند. اما بر اساس داده‌های کلینیک مایو، امروزه این درصد حدود ۱٫۷٪ است، به‌گفته فوبین. «نمی‌دانم چه درصدی از زنان باید این درمان را دریافت کنند، ولی تصور می‌کنم این رقم احتمالاً بیشتر از ۱٫۷٪ باشد»، او می‌گوید. «از سوی دیگر، فکر نمی‌کنم باید دوباره به این باور بازگردیم که این دارو کلید طولانی‌عمر باشد.»
تعادل بین ریسک‌ها و مزایا به سن فرد، سال‌های سپری‌شده از یائسگی، وجود یا عدم وجود رحم، شرایط پزشکی موجود و فرموله، مسیر تحویل و دوز درمان بستگی دارد. «درمان هورمونی برای همه مناسب نیست»، می‌گوید جوآن مانسون، پژوهشگر سلامت زنان در دانشکده پزشکی هاروارد در بوستون و رئیس پیشین انجمن یائسگی. او به‌طور کلی می‌گوید که زنان زیر ۶۰ سال و در کمتر از ۱۰ سال از آغاز یائسگی که علائم را تجربه می‌کنند، می‌توانند گزینه‌های مناسبی باشند.
مانسون می‌گوید که فکر نمی‌کند این پیام باید در یک «جعبه‌سیاه» ترسناک ظاهر شود. او همچنین معتقد است برگه‌های بسته‌بندی باید داده‌های آزمایشات بالینی را به‌صورت خلاصه ارائه دهند تا زنان همراه با پزشکان خود بتوانند تصمیمات آگاهانه و شخصی‌سازی‌شده اتخاذ کنند.
