انتقام بلو دریم: چرا بازار به ژنتیکهای سنتی کانابیس نیاز دارد
بازگشت به گونههای کلاسیک صرفاً بهدلیل نوستالژی نیست؛ بلکه برای ساختن بازاری مقیاسپذیر در زمینهٔ کانابیس است.
Canna Angels در شرکت ژنتیک گیاهی مستقر در کلرادو به نام Front Range Biosciences سرمایهگذاری کرد. عکس از طرف
با گسترش مداوم قانونیسازی و بلوغ بازارهای منظم کانابیس، یک آسیبپذیری مهم در نقطهٔ اساسی زنجیره تأمین ظاهر میشود: ژنتیکهای ناپایدار و با منبع نامطمئن.
در پی خلق گونههای نو که ظاهر متفاوت، بوی متمایز یا سطح THC بالاتری داشته باشند، صنعت قانونی کانابیس بهارزش ۳۲ میلیارد دلار از کشتهای قابلاعتماد فاصله گرفته است. اما هرچه مقیاسپذیری افزایش مییابد، واضحتر میشود که آیندهٔ کانابیس بر پایهٔ ژنتیکهای ارثی استوار است.
سنتهای ارثی – همچون بلو دریم، ترینورک و سُور دیزل که با یادآوری گرم از بازار دوران پیشین و دورهٔ اولیهٔ پزشکی کانابیس به یاد میآیند – زیرساختی فراهم میآورند که بسیاری از «اکسوتیکهای» مدرن با قیمتهای بالا نمیتوانند بازآفرینی کنند.
ژنتیکهای کلاسیک دارای ویژگیهای مستند و قابلاعتماد هستند که بارها و در سطوح مختلف آبوهوایی و محیطهای کشت تأیید شدهاند. ترکیب ترپنهایشان بهخوبی شناختهشده، الگوهای رشدشان پیشبینیپذیر و خروجیهای کانابینویدشان به شانس یا اشتباه یک کشاورز ماهر واگذار نمیشود.
هنگامی که بازارها کوچک و غیررسمی بودند، پرورش آزمایشی بخشی از فرهنگ میبود.
در سیستمهای تنظیمشده امروز، با آزمونهای انطباق و انتظارات تجاری، عدم پیشبینیپذیری به یک بدهی اقتصادی تبدیل میشود.
هزینهٔ بالای نوآوری تصادفی در گونههای کانابیس
پایداری و پیشبینیپذیری بهتدریج بهعنوان الزامات بازار مطرح میشوند. هنگامی که یک کشت در بیان ترپن، بازده یا قدرت متغیر میگردد، تمام جنبهها از کارآیی کشت تا دقت برند تحت تأثیر قرار میگیرد.
یک خردهفروش نمیتواند اعتماد بلندمدت ایجاد کند اگر هر بار دستهٔ جدید طعم متفاوتی داشته باشد یا آزمایشها بهطرز چشمگیری خارج از محدودهٔ مورد انتظار باشند. یک پردازشگر نیز نمیتواند هزینههای تولید را مدلسازی کند اگر محتوای کانابینوید از محصولی به محصول دیگر متفاوت باشد.
همچنان که روشهای تولید خوب (GMP) و گواهینامههای ISO در مسیر پیشرفت به تجارت بینالمللی قانونی و تنظیمشده توسعه مییابند، صنعت مجبور خواهد شد ژنتیکها را با همان دقتی که سایر بخشهای کشاورزی تنظیمشده به بذرها میگذارند، ببیند.
در مقیاس بزرگ، قابلیت تکرار همان ارز است و ژنتیکهای ارثی این ویژگی را فراهم میکنند.
گونههای کلاسیک، بلوکهای سازندهٔ صنعت قانونی کانابیس
این بدان معنا نیست که نوآوری یا پرورش مدرن مشکلساز هستند. مسأله این است که بسیاری از نوآوریهای امروز پایهٔ قابلاعتمادی ندارند.
بدون یک ستون ژنتیکی ریشهدار در کشتهای معتبر، پرورشدهندگان عدمثبات را بر عدمثبات میسازند. نتیجه گونههایی است که ظاهر چشمگیر، بوی شگفتانگیز و عملکرد ناپایدار دارند.
بسیاری از کشتهای پرآوازهٔ امروز تنها یک یا دو نسل دور از فنوتیپهای ناپایدار هستند. آنها بهسرعت به بازار عرضه شدهاند چون تقاضا برای چیزی «جدید» سریعتر از زمان موردنیاز برای تثبیت آن است.
در مقابل، ژنتیکهای کلاسیک اغلب منبع اولیه برای گونههایی هستند که چرخهٔ هیجانزدگی را پیش میبرند. آنها بلوکهای سازندهٔ نوآوری هدفمند و کنترلشدهاند نه آزمایشهای تصادفی.
حفظ این خطوط بهدلیل نوستالژی نیست؛ بلکه برای حفاظت از مواد ژنتیکی خامی است که صنعت برای ادامه کار خود، بهویژه در زمان که بازارها یکپارچه میشوند و استانداردها سختتر میگردند، به آن نیاز دارد.
بازار بالغ کانابیس به ردیابی ژنتیک، شجرهنامه مستند و پایداری قابل اثبات نیاز خواهد داشت. این صنعت هماکنون در مسیر این هدف است.
توزیعکنندگان بهدنبال ثابت بودن هستند. خریداران خردهفروشی در حال یادگیری ارزشگذاری بر اعتبار بهجای نوآوری هستند. تنظیمکنندگان به سمت استانداردهایی پیش میروند که برندهای پرزرقوبرق را پاداش نمیدهند.
بهمحض اینکه قوانین آزمون و انتظارات تجاری همراستا شوند، اقتصاد تغییر خواهد کرد. پرورشدهندگان و کشتکنندگان که بذرهای قابلاعتماد و قابل ردیابی را حفظ میکنند، مزیتی قطعی خواهند داشت.
ژنوتیپهای ارثی صنعت کانابیس، کلید آینده هستند
حفظ سطرهای ارثی تنوع زیستی را تضمین میکند، نوآوریهای آینده را حفاظت میکند و خطرات تجاری را کاهش میدهد.
محیطی برای پرورش ایجاد میکند که در آن کشتهای جدید از طریق انتخاب هدفمند بهجای ترکیبسریع و تصادفی بهوجود میآیند. این امکان را به کشتکنندگان میدهد تا گیاهان را بر پایه ویژگیهای مهمی چون پایدار بودن بازده، مقاومت در برابر آفات، عمق ترپن و سازگاری محیطی انتخاب کنند، نه صرفاً بر پایهٔ شایعات کوتاهمدت بازار.
ژنتیکهای کلاسیک برای عملکرد بهینه به مقدار کمتری از مواد مغذی نیاز دارند، که منجر به صرفهجویی میشود و بهطور بیشتری کارآمدی هزینهای ژنتیکهای ارثی را برای کشتکنندگان تجاری نشان میدهد.
آیندهٔ کانابیس مسابقهای برای ایجاد نامی جذاب برای گونهٔ بعدی نیست؛ بلکه مسابقهای برای ساختن زنجیره تأمین است که بتواند مقیاسپذیر باشد بدون اینکه یکپارچگی ژنتیکی قربانی شود.
برندها و پرورشدهندگانی که ژنتیک را بهعنوان زیرساختی بلندمدت مینگرند نه بازاریابی کوتاهمدت، در موقعیتی خواهند بود تا رهبری دوران تنظیمشده را بر عهده بگیرند.
حفظ خطوط ژنتیکی کلاسیک نگاه به گذشته نیست؛ بلکه ایجاد پایهای برای بازاری است که آماده است فراتر از روندها رشد کند.
همبنیانگذار و سرپرست پرورش در Ravens View Genetics مستقر در دیلاِی، نیویورک، مایکل کودرِویتز تعهد عمیقی برای حفظ ژنیتیکهای بومی خالص دارد.
