تختهای برنزهکاری خطر ملانوما را سه برابر میکنند و میتوانند باعث آسیب گسترده به DNA شوند
این مطالعه اولین بار نشان میدهد که چگونه تختهای برنزهکاری سلولهای پوستی را فراتر از دسترس نور خورشید عادی جهام میدهند
دکتر پدرام گرمی، که همچنین برنامهٔ ملانوما در بخش درماتولوژی دانشگاه Northwestern را هدایت میکند، به مدت ۲۰ سال بیماران ملانوما را درمان کرده است. در طول این سالها تعداد غیرعادی بالایی از زنان زیر ۵۰ سال با سابقهٔ چندین ملانوما مشاهده کرد و فکر کرد عامل ارتباطی استفاده از تختهای برنزهکاری است. عکس توسط بن شامیسو
- سرطان
- کالج پزشکی فینبرگ
- پزشکی
استفاده از تختهای برنزهکاری با تقریباً سه برابر شدن خطر ملانوما مرتبط است و برای اولین بار، دانشمندان نشان دادهاند که این دستگاهها چگونه آسیب DNA مرتبط با ملانوما را در تقریباً تمام سطح پوست ایجاد میکنند؛ این گزارش توسط مطالعهای جدید به رهبری Northwestern Medicine و University of California, San Francisco ارائه شده است.
ملانوما، کشندهترین سرطان پوست، هر سال حدود ۱۱٬۰۰۰ نفر در ایالات متحده را به مرگ میرساند. علیرغم دههها هشدار، مکانیزم دقیق زیستی خطر سرطانزایی تختهای برنزهکاری همچنان نامشخص باقی مانده بود. صنعت برنزهکاری داخلی که در حال احیا شدن است، از این عدم قطعیت استفاده کرده تا ادعا کند خطر تختهای برنزهکاری با نور خورشید برابر است.
این مطالعهٔ جدید بهطور «قاطع» این ادعاها را به چالش میکشد و نشان میدهد که تختهای برنزهکاری در سطح مولکولی، سلولهای پوستی را فراتر از دسترس نور خورشید عادی جهام میدهند، به گزارش نویسندگان.
«حتی در پوست عادی بیماران برنزهکاری داخلی، در نواحی بدون خال، تغییرات DNA که جهامهای پیشساز میباشند و پیشدرنگ ملانوما هستند، یافتیم»، گفت دکتر پدرام گرمی، نویسندهٔ نخست این مطالعه و پروفسور تحقیقات سرطان پوست در Northwestern University Feinberg School of Medicine. «این پیش از این هرگز نشان داده نشده بود».
این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شد.
راز بالینی
گرمی، که همچنین برنامهٔ ملانوما در بخش درماتولوژی دانشگاه Northwestern را هدایت میکند، به مدت ۲۰ سال بیماران ملانوما را درمان کرده است. در طول این سالها، او تعداد فوقالعاده بالایی از زنان زیر ۵۰ سال با سابقهٔ چندین ملانوما مشاهده کرد و به این نتیجه رسید که عامل ارتباطی استفاده از تختهای برنزهکاری است. بنابراین، همراه با تیم تحقیقاتی خود، بخش اپیدمیولوژیک مطالعه را طراحی کرد و سوابق پزشکی حدود ۳٬۰۰۰ کاربر تخت برنزهکاری را با ۳٬۰۰۰ کنترل همسن که هیچسابقهای از برنزهکاری داخلی ندارند، مقایسه کرد.
تیم تحقیقاتی دریافت کرد که ملانوما در ۵.۱٪ از کاربران تخت برنزهکاری تشخیص داده شد در مقایسه با ۲.۱٪ در افراد غیرکاربر. پس از تنظیم برای سن، جنسیت، سابقهٔ سوختگی آفتابی و سابقهٔ خانوادگی، استفاده از تختهای برنزهکاری همچنان با افزایش ۲.۸۵ برابر خطر ملانوما مرتبط بود.
کاربران تختهای برنزهکاری همچنین احتمال بیشتری داشتند که ملانوما در نواحی محافظتشده از آفتاب بدن، مانند پایین کمر و باسن، پیشرفت کند. این یافتهها ایدهٔ اینکه تختهای برنزهکاری میتوانند آسیب DNA گستردهتری نسبت به نور خورشید ایجاد کنند، را تأیید میکند.
توالییابی DNA
برای آزمون این فرضیه، دانشمندان از فناوریهای جدید ژنومیک برای انجام توالییابی DNA تکسلولی بر روی ملانوسیتها (سلولهای تولید رنگدانهٔ پوست که ملانوما در آن آغاز میشود) از سه گروه اهداکنندهٔ پوست استفاده کردند.
گروه اول شامل ۱۱ بیمار تحت نظارت گرمی بود که سابقهٔ طولانی برنزهکاری داخلی داشتند. گروه دوم شامل نه بیمار بود که هرگز از تختهای برنزهکاری استفاده نکردهاند اما از نظر سن، جنسیت و پروفایل خطر سرطان با گروه اول همسان بودند. گروه سوم شامل شش اهداکنندهٔ جسد بود که بافت پوستی اضافی برای تکمیل نمونههای کنترل فراهم کردند.
دانشمندان ۱۸۲ ملانوسیت فردی را توالییابی کردند و دریافتند سلولهای پوستی کاربران تختهای برنزهکاری تقریباً دو برابر تعداد جهامها را نسبت به کنترلها دارند و احتمال بیشتری برای داشتن جهامهای مرتبط با ملانوما نشان دادند. در برنزهکاران داخلی، جهامها همچنین در نواحی بدنی که معمولاً از آفتاب محافظت میشوند ظاهر شدند، که تأیید می کند تختهای برنزهکاری حوزهٔ وسیعتری از آسیب DNA ایجاد می کنند.
«در مواجهه با نور خورشید بیرونی، شاید ۲۰٪ از پوستتان بیشترین آسیب را دریافت کند»، گفت گرمی. «در کاربران تختهای برنزهکاری، همان جهامهای خطرناک را تقریباً در تمام سطح پوست مشاهده کردیم».
بازمانده ملانوما اهدای نمونهبرداری پوست
این مطالعه بدون سخاوت بیماران گرمی که نمونههای خود را اهداء کردند امکانپذیر نبود. یکی از آنها، هیدی تارر، ۴۹ سالهای از منطقه شیکاگو، در دوران دبیرستان بهطور فراوان از تختهای برنزهکاری استفاده میکرد — دو تا سه بار در هفته — چون دوستان و سلبریتیهای آن زمان نیز این کار را انجام میدادند و «احساس میکرد این همان چیزی است که تو را زیبا میکند».
چند دهه بعد، به عنوان مادری در دههٔ سیسالهٔ خود، او یک خال روی پشتش را متوجه شد و بلافاصله از بدترین حالت هشدار شد. تشخیص ملانوما منجر به جراحی، سالها مراجعههای مکرر پیگیری و بیش از ۱۵ نمونهبرداری اضافی شد که هر خال جدیدی ظاهر میشد. او گفت: «نمونهبرداریها میتوانند دردناک باشند، اما اضطراب ذهنی بدتر است». «همیشه منتظر زنگی هستی که بگوید ملانوما دوباره تشخیص داده شده است».
وقتی گرمی مطالعه را توضیح داد، او بدون تردید نمونههای بیشتری اهداء کرد. او گفت: «من به علم ارزش میدهم و میخواهم کمک کنم». «اگر اتفاقی که برای پوست من افتاد میتواند به دیگران در درک واقعی خطرات تختهای برنزهکاری کمک کند، پس مهم است».
آسیبدیده توسط صنعت
پس از مشاهده شواهد بیولوژیکی و بالینی بهصورت همزمان، گرمی میگوید نیاز به تغییر سیاست واضح است. او گفت: «حداقل، برنزهکاری داخلی باید برای افراد زیر سن قانونی ممنوع شود».
«اکثریت بیمارانم وقتی جوان، آسیبپذیر بودند و دانش و آموزش کافی را نداشتند، به برنزهکاری روی آوردند»، گفت او. «آنها احساس میکنند توسط صنعت آسیب دیدهاند و از اشتباهات جوانی خود پشیمانند».
گرمی همچنین میگوید که تختهای برنزهکاری باید هشدارهایی مشابه سیگارها داشته باشند. او گفت: «وقتی یک بسته سیگار میخرید، نوشته میشود که ممکن است به سرطان ریه منجر شود». «ما باید یک کمپین مشابه برای استفاده از تختهای برنزهکاری داشته باشیم. سازمان بهداشت جهانی این دستگاهها را در همان سطح سرطانزا مانند سیگار و آزبست قرار داده است. این یک کارسینوژن کلاس یک است».
گرمی پیشنهاد میکند هر کسی که در گذشته بهطور مکرر برنزهکاری کرده است، باید یک معاینه کامل بدن توسط یک متخصص پوست دریافت کند و بررسی شود که آیا به چکهای پوستی دورهای نیاز دارد یا خیر.
گرمی عضو مرکز جامع سرطان رابرت اچ. لوری دانشگاه Northwestern است.
این مطالعه توسط سازمان ملی بهداشت (NIH)، برنامهٔ تحقیقات ملانوما وزارت دفاع، جایزهٔ تیم علمی ائتلاف پژوهش ملانوما، جایزهٔ فلوشیپ درماتولوژی ائتلاف پژوهش ملانوما، جایزهٔ بنیاد LEO – منطقهٔ آمریکا، پشتیبانی مرکز سرطان، جایزهٔ بنیاد IDP و جایزهٔ بنیاد خانوادگی گرگ و آنا براون تأمین مالی شد.
