داشتن گوشی هوشمند در سن ۱۲ سالگی با این مشکلات بهداشتی در کودکان مرتبط است

ما به سرعت در حال فهم چگونگی تأثیر گوشیهای هوشمند بر دوران کودکی هستیم و نتایج یک مطالعهٔ جدید دربارهٔ نوجوانان جوان که در آستانهٔ بزرگسالی قرار دارند، خوانشی ناآرامکننده دارد.
پژوهشگران در ایالات متحده دریافتند که داشتن تلفن در سن ۱۲ سالگی، نسبت به عدم داشتن، با خطر بالاتر افسردگی، چاقی و خواب ناکافی همراه است.
آیفون کمتر از بیست سال پیش عرضه شد؛ بنابراین برای بسیاری از کودکانی که اکنون به دورهٔ نوجوانی وارد میشوند، تنها دنیایی که میشناسند، دنیای همراهی با تلفن است. مطالعاتی مانند این در پی جداسازی دقیق اثرات هستند.
«نتایج ما نشان میدهد که باید به گوشیهای هوشمند بهعنوان یک عامل مهم در سلامت نوجوانان نگاه کنیم و تصمیم برای ارائه تلفن به کودک را با دقت بررسی کنیم و تأثیرات احتمالی آن بر زندگی و سلامتیشان را در نظر بگیریم»، میگوید ران بارزیلای، روانپزشک اطفال و نوجوانان در بیمارستان کودکان فیلادلفیا.
مرتبط: زمان صرفکردن در صفحهنمایش در بستر ممکن است احتمال بیخوابی را افزایش دهد؛ مطالعهای نشان میدهد
دادههای ۱۰,۵۸۸ نوجوان، که بهعنوان بخشی از یک تحقیق مداوم دربارهٔ رشد مغز نوجوانان جمعآوری شد، تصویری از وضعیت سلامت شرکتکنندگان در سن ۱۲ سالگی ارائه داد و شواهدی دربارهٔ تفاوتهای احتمالی که داشتن یا نداشتن تلفن در سال آینده میتواند ایجاد کند، فراهم کرد.
پژوهشگران متغیرهای دیگری نظیر جمعیتشناسی و وضعیت اقتصادی‑اجتماعی را در نظر گرفتند و دریافتند که در سن ۱۲ سالگی، تقریباً ۶٫۵٪ از کودکانی که تلفن داشتند، تشخیص افسردگی دریافت کردهاند، در حالی که حدود ۴٫۵٪ از کودکانی که تلفن ندارند، چنین تشخیصی دریافت کردهاند؛ این تفاوت آماری، هرچند بهنظر کوچک میآید، اما معنادار است.
در مورد چاقی، حدود ۱۸٪ از کاربران گوشی هوشمند دچار وزنزیاد بودند، در مقابل ۱۲٪ از کودکانی که این دستگاه را نداشتند.
در رابطه با خواب، ۴۷٪ از کودکانی که تلفن داشتند، گزارش کردند که خواب کافی ندارند (کمتر از نه ساعت در هر شب)؛ در مقایسه با ۳۱٪ از همسالان بدون تلفن.

کودکانی که تا سن ۱۳ سالگی تلفن داشتند، نسبت به کودکانی که تلفن نداشتند، بیشتر احتمال گزارش مشکلات سلامت روان (از جمله افسردگی) و خواب ناکافی را داشتند. با این حال، در طول آن سال تغییری در خطر چاقی مشاهده نشد.
پژوهشگران اذعان دارند که استفاده از تلفن میتواند مزایایی داشته باشد، همانطور که مطالعات دیگر نشان دادهاند، اما آنها میخواهند اقدامات بیشتری برای تضمین استفاده مسئولانه از این دستگاهها انجام شوند.
«برای بسیاری از نوجوانان، گوشیهای هوشمند میتوانند نقش سازندهای ایفا کنند؛ از طریق تقویت ارتباطات اجتماعی، پشتیبانی از یادگیری، و فراهم آوردن دسترسی به اطلاعات و منابعی که رشد شخصی را تقویت میکند»، میگوید بارزیلای.
«بهعلاوه، برخی خانوادهها ممکن است گوشی هوشمند را بهعنوان یک ضرورت برای ایمنی یا ارتباطات در نظر بگیرند.»
در دادهها نکات ظریفی وجود دارد. برای مثال، افسردگی بهعنوان هر دورهای از افسردگی که تا کنون در زندگی کودک رخ داده، ارزیابی شد؛ بنابراین ممکن است در برخی موارد پیش از دریافت تلفن پیش آمده باشد.
در یک مطالعهٔ مشاهدهای مانند این، امکان استخراج نتایج قطعی دربارهٔ علّیت وجود ندارد؛ اما شدت ارتباطها — بههمراه تغییراتی که بین سنین ۱۲ و ۱۳ مشاهده شد، وقتی برخی کودکها تلفن میگیرند و برخی نه — ارزش بررسیهای بیشتر را دارد.
نتایج با آنچه دربارهٔ بزرگسالان و گوشیهای هوشمند میدانیم همراستا است: این دستگاهها میتوانند استرس را افزایش دهند، حس حواسپرتی و خستگی را تقویت کنند، و نحوهٔ کارکرد مغز ما را بازتعریف کنند.
در مطالعات آینده، پژوهشگران میخواهند بررسی کنند که میزان زمان صرفشده در صفحهنمایش و انواع مختلف برنامهها چگونه بر این نتایج تأثیر میگذارند، این یافتهها تا چه حد در دورههای طولانیتر نوجوانی ادامه مییابند و چه تدابیری میتوان برای مقابله با این اثرات اتخاذ کرد.
«مهم است که جوانان زمانهایی دور از تلفنهای خود داشته باشند تا به فعالیتهای بدنی بپردازند؛ این میتواند در طول زمان از چاقی پیشگیری کرده و سلامت روان را بهبود بخشد»، میگوید بارزیلای.
این تحقیق در نشریه Pediatrics منتشر شده است.