دانشمندان نشان میدهند که تختهای سولاریوم چگونه پوست را در سطح ژنتیکی پیر میکنند
تختهای سولاریوم میتوانند جایگزین راحتی برای آفتابگیری داخل ساختمان باشند، اما یک مطالعه جدید نشان میدهد که ممکن است نسبت به نور خورشید برای پوست خطرناکتر باشند.
مطالعه نشان میدهد که آفتابگیری داخلی میتواند خطر ملانوم را تقریباً سه برابر کند و این اولین شواهدی است که نشان میدهد تختهای سولاریوم باعث آسیب DNA خاصی میشوند که زمینهساز ملانوم در تمام سطح پوست میگردد.
“حتی در پوست معمولی بیماران استفادهکننده از سولاریوم، در نواحی که خال ندارند، ما تغییرات DNA یافتیم که بهعنوان جهشهای پیشساز پیشتمایلی به ملانوم هستند”، میگوید پدرام گرمی، پژوهشگر سرطان پوست در دانشگاه نورثوسترن، نویسنده همنخست.
“این پیش از این هرگز نشان داده نشده بود.”
مرتبط: شاید خالنگاریها نتوانند از بروز سرطان پوست شما جلوگیری کنند
پوست انسان بهطور قابلتوجهی در برابر نور خورشید آسیبپذیر است، ضعفی که با زندگی درونخانهای بهمدت هزاران سال بر آن تحمیل کردهایم. با اینوجود، نور خورشید نیز مزایای بهداشتی دارد و بسیاری از افراد از آن لذت میبرند. برخی دیگر به دلایل زیباییشناسی، مانند برنزه شدن، به آن رجوع میکنند.
مانند نور خورشید، اشعه ماورای بنفش ساطع شده از لامپهای سولاریوم نیز سرطانزا است و باعث ایجاد جهشهای سلولی میشود که زمینهساز بروز سرطان میگردد. با وجود ادعاهای صنعت آفتابگیری داخلی، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد این روش نسبت به نور خورشید ایمنتر باشد.
تحقیقات پیشین ارتباط بین آفتابگیری داخلی و افزایش خطر ملانوم، نوع خطرناک سرطان پوستی که سالانه حدود ۸,۵۰۰ نفر در آمریکا را در بر میگیرد، نشان دادهاند. با این حال، اثرات مولکولی و مکانیزمهای مرتبط هنوز بهطور کامل روشن نیستند و همچنین این که این خطر چطور با خطرات نور خورشید متفاوت است، نامشخص باقی مانده است.
بهامید کسب اطلاعات بیشتر، نویسندگان این مطالعه جدید سوابق پزشکی بیش از ۳۲,۰۰۰ بیمار تحت مراقبت بخش پوست در دانشگاه نورثوسترن را بررسی کردند و تقریباً ۳,۰۰۰ نفر را یافتند که سابقه قابلسنجی استفاده از تختهای سولاریوم داشتهاند.
آنها بهصورت تصادفی تعداد مشابهی از بیماران همسن که هیچ سابقهای از آفتابگیری داخلی نداشتهاند، بهعنوان گروه کنترل انتخاب کردند.
نرخ بروز ملانوم در گروه افرادی که از سولاریوم استفاده میکردند، ۵.۱ درصد بود، در حالی که در گروه کنترل ۲.۱ درصد بود. حتی پس از تنظیم عوامل سنی، جنسیتی، سابقه سوختگی خورشیدی و سوابق خانوادگی ملانوم، آفتابگیری داخلی با افزایش ۲.۸۵ برابر خطر ملانوم مرتبط بود.
پژوهشگران همچنین نمونههای پوستی از ۲۶ داوطلب بهدست آوردند و ۱۸۲ ملانوسیت فردی – سلولهای رنگدانهای که ملانوم از آنها منشأ میگیرد – را توالییابی کردند.
مطالعه نشان داد که سلولهای پوستی کاربران تختهای سولاریوم تقریباً دو برابر جهشهای نمونههای کنترل داشتند و احتمال بروز جهشهای خاص مرتبط با ملانوم در آنها بیشتر بود.
“ما دریافتیم که کاربران تختهای سولاریوم در سنی ۳۰ و ۴۰ سالگی، حتی نسبت به افرادی که در جمعیت عمومی در سنی ۷۰ تا ۸۰ ساله هستند، جهشهای بیشتری دارند”، میگوید بیشال تانداکار، پژوهشگر پوست در دانشگاه کالیفرنیا‑سنفرانسیسکو (UCSF) بهعنوان نویسنده همنخست.
“به عبارت دیگر، پوست کاربران تختهای سولاریوم در سطح ژنتیکی بهظاهر چند دهه پیرتر به نظر میرسید.”
ملانوم نیز در میان کاربران سولاریوم در نواحی پوستی که معمولاً از نور خورشید محافظت میشوند، مانند ناحیه کمر پایین یا نشیمنگاه، بیشتر مشاهده شد؛ که این امر فرضیهای را تقویت میکند که آفتابگیری داخلی باعث آسیب گستردهتری به DNA نسبت به نور خورشید میشود.
“در معرض نور خورشید بیرونی، تقریباً ۲۰ درصد از پوست شما بیشترین آسیب را دریافت میکند”، میگوید گرمی. “در کاربران سولاریوم، همان جهشهای خطرناک را تقریباً در تمام سطح پوست مشاهده کردیم.”
سازمان بهداشت جهانی دستگاههای آفتابگیری داخلی را بهعنوان عوامل سرطانزا گروه ۱ طبقهبندی کرده است، که همان سطح خطر دود تنباکو و آزبست است. این روش در بسیاری از کشورهای جهان محدود یا ممنوع شده است، اما در برخی دیگر از جمله ایالات متحده همچنان به راحتی در دسترس است.
“ما نمیتوانیم پس از وقوع یک جهش، آن را بازگردانیم، بنابراین ضروری است که از ابتدا تعداد جهشهای ایجادشده را محدود کنیم”، میگوید هانتر شین، پژوهشگر سرطان پوست در UCSF.
“یکی از سادهترین راهها برای این کار، اجتناب از قرار گرفتن در معرض تابش UV مصنوعی است.”
اگرچه هنوز به پژوهشهای بیشتری نیاز است، شواهد کافی برای ضرورت اعمال مقررات سختگیرانهتر بر آفتابگیری داخلی، بهویژه برای کودکان، موجود است، پژوهشگران میگویند.
“حداقل، آفتابگیری داخلی باید برای افراد زیر سن قانونی ممنوع باشد”، میگوید گرمی. “اکثریت بیماران من زمانی که جوان، آسیبپذیر و فاقد همان سطح دانش و آگاهی بزرگسالان بودند، شروع به استفاده از سولاریوم کردند.”
این مطالعه در Science Advances منتشر شد.
